گاهنامۀ هنر و
مبارزه
28 مارس 2013
در اسرائیل، اوباما در
حالی که جنگ را تدارک می بیند
از «صلح» حرف زده است
نوشتۀ بیل وون اوکن
مرکز مطالعات جهانی سازی، 25 مارس
2013
منطقه: خاورمیانه و آفریقای شمالی
تحلیل : عراق، ایران، فلسطین
ترجمه توسط حمید محوی
در سخنرانی که
پنجشنبه 22 مارس در اورشلیم ایراد کرد، اوباما منافع آمریکا را به شکل غیر مشروط
همگام با منافع اسرائیل دانست و تهدیدات جنگی اش را که پیش از این علیه سوریه و
ایران اعلام کرده بود، برای چندمین بار تکرار کرد.
این سخنرانی که مقابل چند صد دانشجو
ایراد شد، نیّت روشنی داشت تا پشتیبانی دائمی واشینگتن را برای به اصطلاح «روند
صلح» نشان دهد، یعنی پانتومیم بی جانی که طی دهه ها تنها در خدمت ستم به مردم
فلسطین بوده و برای ارتقاء اهداف آمریکا در مابقی جهان عرب تدارک دیده شده بود.
دولت آمریکا این جمع دانشجو را به
پارلمان اسرائیل ترجیح داد، زیرا بیم آن داشت که اوباما مورد اعتراض عناصر
صهیونیست راست افراطی قرار گیرد که در دولت نخست وزیر بنیامین نتانیاهو در قدرت می
باشند.
پیش از سخنرانی اش در اورشلیم، اوباما
سفر کوتاهی به رام الله در کرانۀ باختری رود اردن داشت، در آنجا مصاحبۀ مطبوعاتی
مشترکی با مقام عالی فلسطینی، محمود عباس برگزار کرد.
چند صد نفر برای افشای این ملاقات به
خیابان های رام الله آمدند ولی توسط یک فالانژ از پلیس های فلسطینی در حاشیه متوقف
شدند. در رویاروئی با پلیس، تظاهر کنندگان شعارهائی علیه عباس را فریاد می زدند :
«سرنگون باد رژیم نظامی».
اوباما با طرح مسائل بی اهمیت دربارۀ
گسترش بیش از پیش سریع مهاجران صهیونیست در غزۀ اشغالی که «سازنده نیست»، خواستی
را که سال 2009 مبنی بر متوقف ساختن سکنا گزینی مهاجران یهودی بود، تکرار نکرد. بر
عکس، از دولت فلسطینی و محمود عباس با تأکید خواست که از توقف فعالیت سکنا گزینی
قطع نظر کنند.
اوباما چنین اظهار داشت که سیاست در
اسرائیل «پیچیده » است و استقرار مهاجران یهودی «مسئله ای نبوده که بتواند فورا حل
شود». او فلسطینی ها را بخاطر شیوۀ فکریشان سرزنش کرد که بر این باور هستند
که «ما تنها وقتی می توانیم مذاکرۀ مستقیم داشته باشیم که تمام مسائل حل شده باشد،
در این صورت نیازی به مذاکره نخواهد بود».
در واقع، به اصطلاح «راه حل دو دولت»
به نامۀ مرده ای تبدیل شد، اسکان گزینی مهاجران صهیونیست با بلعیدن نزدیک به نیمی
از سرزمین اشغال شده توسط اسرائیل در جنگ 1967، که می بایستی به شکلی که می گفتند،
به سرزمین دولت کوچک فلسطینی تبدیل شود. در حال حاضر 560000 اسرائیلی در آنجا
زندگی می کنند، یعنی 60000 نفر بیشتر از زمانی که اوباما به ریاست جمهوری برگزیده
شد.
نیویورک تایمز پرونده ای منتشر کرد که
«نکات مرتبط به گفتگوی» دولت فلسطینی برای ملاقات با اوباما را به شکل خلاصه مطرح کرده
و نشان می دهد که عباس و گروه ثروتمند و تبهکاری که او نمایندگی آنها را به عهده
دارد بیش از پیش به خواست های
ایالات متحده و اسرائیل سر تعظیم فرود می آورند.
این پرونده توافقی را پیشنهاد می کند
که بر اساس آن نتانیاهو می تواند »در رابطه با شما به شکل سرّی متعهد شود که طی
دوران مذاکرات از استقرار مهاجران یهودی جلوگیری کند.»
همان اندازه رسانه های اسرائیلی که
اقتدار فلسطینی در جبهۀمحمود عباس سخنرانی اوباما در مقابل دانشجویان را به عنوان
پر شورترین انطباق با ایدئولوژی صهیونیسم بیش از هر رئیس جمهور دیگری در تاریخ
ایالات متحده ترسیم کردند. یکی از از روزنامه های اسرائیلی حتی از اوباما خواسته
است که به اسرائیل مهاجرت کند و نامزد ریاست جمهوری شود.
اوباما ابتدا روی حق بی قید و شرط
اسرائیل در تأمین امنیت خود تأکید کرد – اگر چه چنین گزینشی برای امنیت فلسطینیان
در کرانۀ باختری رود اردن و غزه، یا برای کشورهای نزدیک مانند لبنان به رسمیت
شناخته نشده که دائما در معرض حمله و بمباران اسرائیل قراردارند. علت این است که نه
این کشورها بلکه
اسرائیل است که به عنوان پایگاه برای عملیات ضد انقلابی
و نئو استعماری ایالات متحده در منطقه به خدمت گرفته می شود.
اوباما با افتخار گفت : «مناسبات
امنیتی بین ایالات متحده و اسرائیل هرگز تا این اندازه قوی نبوده است : به این
معنا که رزم آیش بیشتر برای ارتش های ما و مراودات بیشتر بین مسئولان سیاسی، نظامی
و اطلاعاتی که در گذشته هرگز تا این اندازه نبوده، برنامۀ گسترده تر برای کمک به
شما برای حفظ برتری نظامی از دیدگاه کیفی». او اعلام کرد که گفتگوهائی انجام گرفته
و بر اساس آن برنامۀ کمک های نظامی آمریکا به اسرائیل تا یک دهه افزایش یافته و
سالانه مشمول میلیارد ها دلار کمک به ارتش اسرائیل می شود.
اوباما تهدیدات نظامی اش را علیه
سوریه تکرار کرد، با آگاهی به این امر که روز گذشته در دیدار مختصری با نتانیاهو
همین مطالب را مطرح کرده بود. و چنین گفت اوباما : «ما کاربرد سلاح شیمیائی علیه
مردم سوریه و ارسال اسحه برای تروریست ها را تحمل نخواهیم کرد». «جهان به
شما نگاه می کند و ما شما را مسئول می دانیم»
مدارک بسیاری در دست هست و نشان می
دهد که سلاح های شیمیائی به کاربرده شده روز سه شنبه 19 مارس، با بر جا گذاشتن دست
کم 30 کشته در منطقۀ تحت حفاظت نیروهای دولت در نزدیکی شهر حلب، مرتبط به عملیات
«تروریست ها» بوده است _ یعنی همانهائی که ایالات متحده و هم پیمانانش از آنها در
جنگ برای تغییر رژیم پشتیبانی می کنند.
ولی رئیس جمهور آمریکا از این نیروهای القاعده حرف نمی
زد، بلکه به طریق اولی از جنبش توده های شیعه مذهب حزب الله یاد می کرد که در دولت
لبنان از نیروی انکارناپذیری برخوردار است. اوباما برآن است که تمام دولت های
خارجی با واشینگتن متحد شوند تا از این سازمان به عنوان «سازمان تروریستی» جلوگیری
به عمل آید.
اوباما تهدیداتش را دوباره علیه ایران
و برنامۀ هسته ای این کشور با جدیت بیشتر به تکرار اعلام کرد، و مشخصا گفت که اگر
چه واشینگتن در جستجوی کسب تبعیت تهران از طریق دیپلماتیک می باشد، با این وجود
«وقت نامحدود نیست».
و اضاف کرد که : «به تمام جهان اعلام
کرده ام که تمام گزینش ها روی میز است تا ما به اهداف خودمان جامۀ بپوشانیم».
آمریکا برای جلوگیری از ایران برای دستیابی به سلاح هسته آنچه را که باید، انجام
خواهد داد.»
بخش مهمی از بقیۀ سخنرانی او به
فراخون برای بازگشت به مذاکرات «روند صلح» و «راه حل ایجاد دو
دولت» اختصاص داشت. اوباما تأکید داشت که هر توافقی باید مشروط به بازشناسی «دولت
یهودی» توسط فلسطینیان باشد، یعنی تعریفی که برای غیر یهودیان محدودیت هائی به وجود
آورده و بیشتر قوانینی نزدیک به آپارتاید را تقویت می کند، حتی برای گروه های
متعدد فلسطینی که در درون خود اسرائیل به سر می برند، مضافا بر اینکه هر گونه حق
بازگشت فلسطینی ها را نیز از بین می برد.
اگر رسانه ها از این شیوۀ بیان صلح
جویانه با صفاتی مانند «شجاعانه» به تجلیل استقبال کردند، ولی سیاستمداران
صهیونیست راستگرا در دولت نتانیاهو، این نوع کنایات اوباما را با پشت دست کنار
زدند.
نتانیاهو از سخنرانی و «پشتیبانی تمام
عیار» او «از اسرائیل» سپاسگذاری کرد.
وزیر جدید امور اقتصادی و تجاری، نفتالی بنت با احتیاط
از سخنرانی اوباما در مورد اشغال کرانۀ باختری رود اردن توسط اسرائیل یاد کرد و
گفت : «هیچ ملتی نمی تواند به عنوان اشغالگر سرزمین خودش تلقی شود».
دانی آیالون، معاون وزیر امور خارجۀ
اسبق، متعلق به جریان راست و ملی گرای اسرائیل گفت که سخنرانی او «مشکلی ایجاد
نکرد» چون که هیچ پیشنهاد مشخصی برای به اصطلاح مذاکرات صلح مطرح نکرد.
اورشلیم-پست گمانه زنی کرده است که
مطالب ایراد شده در مورد از سر گیری «روند صلح» تنها خاک پاشیدن به چشم بود که
اهداف اصلی سفر اوباما را همراهی می کرد، یعنی تشدید تهدید جنگ علیه ایران.
این روزنامه می نویسد : «طی سال ها
بحث به این موضوع اختصاص داشت که ایالات متحده در رابطه با مسئلۀ ایران مانع
اسرائیل می شود»، «در واقع، پیش از بازدید اوباما گمانی زنی ها بر این اساس بود که
گوئی اوباما می خواهد چراغ قرمز بزرگی را برای نتانیاهو روشن کند...با این وجود
رسما دیدیم که پیغام اوباما حاوی جلوگیری از اسرائیل نبود. در واقع، خلاف آنچه
انتظار داشتیم روی داد – و این کلمات را ایرانی ها نیز شنیدند.»
طی کنفرانس مطبوعاتی، چهارشنبه 20
مارس، اوباما حق یکجانبۀ اسرائیل در حمله به ایران را به رسمیت شناخت، و گفت : «هر
کشوری وقتی که موضوع به تصمیم های مهمی مثل حرکت نظامی مرتبط می شود باید تصمیم
های خاص خود را بگیرد، و اسرائیل نسبت به ایالات متحده در وضعیت متفاوتی قرار دارد.»
اورشلیم- پست نتیجه می گیرد : «اوباما
آرزو می کند که با ایران کار به این مرحله نیانجامد، و آرزو می کند که ایرانی ها
عقب نشینی کنند. ولی ایرانی ها چنین کاری نخواهند کرد، پرچم تهدید نظامی معتبری که
نتانیاهو می خواهد به احتزاز درآورد در کنار فشارهای اقتصادی، سیاسی و دیپلماتیک
که پیش از این علیه ایران به اجرا درآمده، چیزی بجز تصمیم اسرائیل نیست. ایران و
جامعۀ بین الملل مطلع شده اند.»
ده سال پس از تهاجم به عراق،
امپریالیسم آمریکا جنگ دیگری را علیه ایران بنیانگذاری می کند که مساحت و جمعیت آن
سه برابر بیشتری از عراق است. ولی انگیزه ها همان است که بود، تسلط بر حیاتی ترین
مناطق جهان از دیدگاه جغرافیای سیاسی و منابع انرژی.
هر گونه حملۀ به ایران از سوی اسرائیل فورا موجب مداخلۀ ایالات متحده خواهد
شد. با توافق رسمی با «حق» اسرائیل در گزینش چنین حمله ای، اوباما ساز و کاری را
راه انداز ی کرده است که به جنگ می انجامد.
Bill Van Auken
Article original, WSWS, publié le 22 mars 2013
منبع :
