ده دليل برای مخالفت با مداخله در ليبی
۲۶ اسفند ۱۳۸۹ کارزار سياسی برای شروع يک مداخله نظامی در ليبی- ظاهراً به دلايل بشردوستانه اما آشکارا با داشتن اهداف سياسی- در ميان قدرت‌های ناتو نيرو می‌گيرد. جامعه عرب- که عمدتاً مجموعه‌ای از مستبدين ترسيده درمانده برای درگير کردن نظامی هر چه بيش‌تر ايالات متحده در منطقه است- اکنون يک «منطقه پرواز-ممنوع» را ترغيب می‌کند. آن آغاز حرکت در يک سراشيب لغزنده خواهد بود. رياکاری دست‌ها را رو می‌کند. موقعی که مردم بحرين عليه سلطنت مورد حمايت ايالات متحده به پا خاستند و در خيابان‌ها درو شدند، هيچ حرفی از اقدام نظامی نبود، در حالی که ناوگان ششم ايالات متحده در آنجا مستقر است. به جای آن، ايالات متحده از مداخله سعودی عليه انقلاب [بحرين] پشتيبانی می‌کند.
تارنگاشت عدالت
منبع: مورنينگ استار
۱۵ مارس ۲۰۱۱
اندرو موری، مسؤول «ائتلاف جنگ را متوقف کنيد»
کارزار سياسی برای شروع يک مداخله نظامی در ليبی- ظاهراً به دلايل بشردوستانه اما آشکارا با داشتن اهداف سياسی- در ميان قدرت‌های ناتو نيرو می‌گيرد.
جامعه عرب- که عمدتاً مجموعه‌ای از مستبدين ترسيده درمانده برای درگير کردن نظامی هر چه بيش‌تر ايالات متحده در منطقه است- اکنون يک «منطقه پرواز-ممنوع» را ترغيب می‌کند. آن آغاز حرکت در يک سراشيب لغزنده خواهد بود.
ده دليل برای مقاومت در برابر آژير دعوت به مداخله به شرح زير است:
۱- مداخله تجاوز به حق حاکميت ليبی خواهد بود. اين تنها يک نکته حقوقی نيست، اما اگر نبايد به قدرت‌های بزرگ در جهان چراغ سبز داد تا بلااراده دست به جنايت بزنند، به رعايت حقوق بين‌‌الملل نبايد کم بها داد. به محض اين‌که ناتو شروع به مداخله کند، مردم ليبی از دست دادن کنترل بر کشور و آينده خود را شروع خواهند داد.
۲- مداخله جنگ داخلی را متوقف نکرده، بلکه فقط آن را طولانی می‌کند. «مناطق پرواز-ممنوع» و عرضۀ تسليحات قادر نخواهد شد درگيری را متوقف کند و به خونريزی بيش‌تر، نه کم‌تر، خواهد انجاميد.
۳- مداخله به تشديد درگيری خواهد انجاميد. زيرا اقداماتی که امروز پيشنهاد می‌شوند نمی‌توانند به جنگ داخلی پايان دهند، تقاضای بعدی برای حضور مسلحانه تمام‌عيار در ليبی خواهد بود- مانند عراق- با همان مقاومت مستمر. آن راه به دهه‌ها درگيری می‌انجامد.
۴- اين اسپانيای سال ۱۹۳۶ نيست، که عدم مداخله به معنی کمک به طرف فاشيست باشد، که اگر در نزاع پيروز شود، تنها موجب تشويق تحريک‌کنندگان يک جنگ وسيع‌تر بشود- آن‌طور که شد. اينجا، قدرت‌هايی که برای يک اقدام نظامی هياهو می‌کنند همان‌هايی هستند که هم‌اکنون در يک جنگ وسيع‌تر در خاورميانه درگيرند و حتا در حالی که متحدين مستبد خود را از دست می‌دهند، به دنبال حفظ قدرت خود هستند. احترام به حق حاکميت ليبی به امر صلح کمک می‌کند.
۵- اين بيش‌تر شبيه عراق در دهه ۱۹۹۰، بعد از جنگ اول خليج است. آن موقع، ايالات متحده، بريتانيا و فرانسه مناطق پرواز- ممنوعی را تحميل کردند که به صلح نيانجاميد- دو حزب در کردستان عراق تحت‌الحمايه برخوردار از حمايت منطقه پرواز- ممنوع درگير يک جنگ داخلی سخت شدند- و اين زمينه را برای تجاوز سال ۲۰۰۳ مهيا کرد. مداخله ممکن است عملاً ليبی را تجزيه نموده و درگيری را برای دهه‌ها نهادينه کند.
۶- يا ممکن است شبيه مداخله در کوزوو و بوسنی باشد. مداخله ناتو به صلح، آشتی ملی يا آزادی واقعی در بالکان نيانجاميده، بلکه اشغال بدون پايان خارجی را موجب شده است.
۷- بله، اين برای نفت است. چرا آن‌ها از مداخله در ليبی صحبت می‌کنند، نه به عنوان مثال، در کنگو؟ از بريتيش پتروليوم بپرسيد.
۸- اين برای فشار بر انقلاب مصر- بزرگ‌ترين تهديد نسبت به منافع امپرياليستی در منطقه – است. يک سربازخانه ناتو در همسايگی، پايگاهی حداقل برای فشار، و در بدترين حالت- اگر گل‌های آزادی مصری‌ها به نقطه‌ای برسد که منافع غرب در منطقه را چالش کند- برای مداخله خواهد بود.
۹- رياکاری دست‌ها را رو می‌کند. موقعی که مردم بحرين عليه سلطنت مورد حمايت ايالات متحده به پا خاستند و در خيابان‌ها درو شدند، هيچ حرفی از اقدام نظامی نبود، در حالی که ناوگان ششم ايالات متحده در آنجا مستقر است. به جای آن، ايالات متحده از مداخله سعودی عليه انقلاب [بحرين] پشتيبانی می‌کند.
همان‌طور که ليندزی گراهام، سناتور جمهوری‌خواه ارشد ايالات متحده ماه گذشته گفت: «رژيم‌هايی هست که ما می‌خواهيم تغيير دهيم، رژيم‌هايی هست که نمی‌خواهيم [تغيير دهيم].»
۱۰- تجاوز نظامی- استفاده از نام درست آن- به ليبی- برای احيای سياست آلوده به خون «مداخله‌گری ليبرالی» به کار گرفته خواهد شد. نبايد اجازاه داد آن هيولا از قبرهای عراق و افغانستان بيرون آيد.
http://www.morningstaronline.co.uk/index.php/news/content/view/full/102253
۲۶ اسفند ۱۳۸۹ کارزار سياسی برای شروع يک مداخله نظامی در ليبی- ظاهراً به دلايل بشردوستانه اما آشکارا با داشتن اهداف سياسی- در ميان قدرت‌های ناتو نيرو می‌گيرد. جامعه عرب- که عمدتاً مجموعه‌ای از مستبدين ترسيده درمانده برای درگير کردن نظامی هر چه بيش‌تر ايالات متحده در منطقه است- اکنون يک «منطقه پرواز-ممنوع» را ترغيب می‌کند. آن آغاز حرکت در يک سراشيب لغزنده خواهد بود. رياکاری دست‌ها را رو می‌کند. موقعی که مردم بحرين عليه سلطنت مورد حمايت ايالات متحده به پا خاستند و در خيابان‌ها درو شدند، هيچ حرفی از اقدام نظامی نبود، در حالی که ناوگان ششم ايالات متحده در آنجا مستقر است. به جای آن، ايالات متحده از مداخله سعودی عليه انقلاب [بحرين] پشتيبانی می‌کند.
تارنگاشت عدالت
منبع: مورنينگ استار
۱۵ مارس ۲۰۱۱
اندرو موری، مسؤول «ائتلاف جنگ را متوقف کنيد»
کارزار سياسی برای شروع يک مداخله نظامی در ليبی- ظاهراً به دلايل بشردوستانه اما آشکارا با داشتن اهداف سياسی- در ميان قدرت‌های ناتو نيرو می‌گيرد.
جامعه عرب- که عمدتاً مجموعه‌ای از مستبدين ترسيده درمانده برای درگير کردن نظامی هر چه بيش‌تر ايالات متحده در منطقه است- اکنون يک «منطقه پرواز-ممنوع» را ترغيب می‌کند. آن آغاز حرکت در يک سراشيب لغزنده خواهد بود.
ده دليل برای مقاومت در برابر آژير دعوت به مداخله به شرح زير است:
۱- مداخله تجاوز به حق حاکميت ليبی خواهد بود. اين تنها يک نکته حقوقی نيست، اما اگر نبايد به قدرت‌های بزرگ در جهان چراغ سبز داد تا بلااراده دست به جنايت بزنند، به رعايت حقوق بين‌‌الملل نبايد کم بها داد. به محض اين‌که ناتو شروع به مداخله کند، مردم ليبی از دست دادن کنترل بر کشور و آينده خود را شروع خواهند داد.
۲- مداخله جنگ داخلی را متوقف نکرده، بلکه فقط آن را طولانی می‌کند. «مناطق پرواز-ممنوع» و عرضۀ تسليحات قادر نخواهد شد درگيری را متوقف کند و به خونريزی بيش‌تر، نه کم‌تر، خواهد انجاميد.
۳- مداخله به تشديد درگيری خواهد انجاميد. زيرا اقداماتی که امروز پيشنهاد می‌شوند نمی‌توانند به جنگ داخلی پايان دهند، تقاضای بعدی برای حضور مسلحانه تمام‌عيار در ليبی خواهد بود- مانند عراق- با همان مقاومت مستمر. آن راه به دهه‌ها درگيری می‌انجامد.
۴- اين اسپانيای سال ۱۹۳۶ نيست، که عدم مداخله به معنی کمک به طرف فاشيست باشد، که اگر در نزاع پيروز شود، تنها موجب تشويق تحريک‌کنندگان يک جنگ وسيع‌تر بشود- آن‌طور که شد. اينجا، قدرت‌هايی که برای يک اقدام نظامی هياهو می‌کنند همان‌هايی هستند که هم‌اکنون در يک جنگ وسيع‌تر در خاورميانه درگيرند و حتا در حالی که متحدين مستبد خود را از دست می‌دهند، به دنبال حفظ قدرت خود هستند. احترام به حق حاکميت ليبی به امر صلح کمک می‌کند.
۵- اين بيش‌تر شبيه عراق در دهه ۱۹۹۰، بعد از جنگ اول خليج است. آن موقع، ايالات متحده، بريتانيا و فرانسه مناطق پرواز- ممنوعی را تحميل کردند که به صلح نيانجاميد- دو حزب در کردستان عراق تحت‌الحمايه برخوردار از حمايت منطقه پرواز- ممنوع درگير يک جنگ داخلی سخت شدند- و اين زمينه را برای تجاوز سال ۲۰۰۳ مهيا کرد. مداخله ممکن است عملاً ليبی را تجزيه نموده و درگيری را برای دهه‌ها نهادينه کند.
۶- يا ممکن است شبيه مداخله در کوزوو و بوسنی باشد. مداخله ناتو به صلح، آشتی ملی يا آزادی واقعی در بالکان نيانجاميده، بلکه اشغال بدون پايان خارجی را موجب شده است.
۷- بله، اين برای نفت است. چرا آن‌ها از مداخله در ليبی صحبت می‌کنند، نه به عنوان مثال، در کنگو؟ از بريتيش پتروليوم بپرسيد.
۸- اين برای فشار بر انقلاب مصر- بزرگ‌ترين تهديد نسبت به منافع امپرياليستی در منطقه – است. يک سربازخانه ناتو در همسايگی، پايگاهی حداقل برای فشار، و در بدترين حالت- اگر گل‌های آزادی مصری‌ها به نقطه‌ای برسد که منافع غرب در منطقه را چالش کند- برای مداخله خواهد بود.
۹- رياکاری دست‌ها را رو می‌کند. موقعی که مردم بحرين عليه سلطنت مورد حمايت ايالات متحده به پا خاستند و در خيابان‌ها درو شدند، هيچ حرفی از اقدام نظامی نبود، در حالی که ناوگان ششم ايالات متحده در آنجا مستقر است. به جای آن، ايالات متحده از مداخله سعودی عليه انقلاب [بحرين] پشتيبانی می‌کند.
همان‌طور که ليندزی گراهام، سناتور جمهوری‌خواه ارشد ايالات متحده ماه گذشته گفت: «رژيم‌هايی هست که ما می‌خواهيم تغيير دهيم، رژيم‌هايی هست که نمی‌خواهيم [تغيير دهيم].»
۱۰- تجاوز نظامی- استفاده از نام درست آن- به ليبی- برای احيای سياست آلوده به خون «مداخله‌گری ليبرالی» به کار گرفته خواهد شد. نبايد اجازاه داد آن هيولا از قبرهای عراق و افغانستان بيرون آيد.
http://www.morningstaronline.co.uk/index.php/news/content/view/full/102253
