ششمین سالگرد اشغال عراق
سعاد.ن.العزاوی استادیار- بغداد
بگذار آمار سخن بگويند
دوستان گرامی من به خود باليده ام که يک محقق و دانشمند هستم. من حرفه آکادميک خودم را برپايه تئوری ها و اعداد بنا کرده ام. به عنوان يک معلم به شاگردانم می آموزم همه چيز بر پايه علم بنا شده است – برای هرچيزی دليلی وجود دارد. به اين دليل هميشه هنگاميکه ببينم در مورد موضوعات ويژه ای احساسات بر من غلبه ميکند از خودم دلخور ميشوم. يکی از اين موضوعات اشغال کشورم عراق است. من دريافته ام در مورد اين مساله نمی توانم هميشه خونسردانه برخورد کنم. من نمی توانم به عنوان يک محقق و يک ناظر اين مساله را مورد بحث قرار بدهم بدون اينکه احساسات و عواطف برمن غلبه کند. وقتی در مورد ويرانی های حاصل از جنگ و اشغال تحقيق ميکنم، احساس ميکنم سرم از خشم به دوران می افتد و اشک هايی که بر استيصال کشورم می ريزم چشمانم را می سوزاند. شش سال از حمله گذشته است و درد همانقدر تازه و سوزاننده است که در مارس 2003 بود. امسال تصميم گرفتم به اين موضوع مثل يک دانشمند برخورد کنم. من با احساسات به آن حمله نخواهم کرد. ميگذارم اعداد خودشان سخن بگويند. امسال من کنار می ايستم و در مورد موضوعی که از هرچيزی به قلبم نزديک تر است، نقش يک تحليل گر – يک پژوهشگر- را بازی ميکنم. شش سال از اشغال گذشته است...
* 72 ماه ويرانی
* 607 ميليارد دلار هزينه جنگ
* 2 ميليون بشکه نفت در روز به فروش ميرود.
* 2 ميليون عراقی در داخل عراق آواره شده اند.
* 3 ميليون عراقی مجبور شده اند کشور را ترک کنند.
* 2615 پروفسور، دانشمند و دکتر با خونسردی کشته شده اند.
* 338 روزنامه نگار کشته شده اند.
* 13 ميليارد دلار توسط حکومت جاری در عراق از دست رفته است.
* 400 ميليارد دلار برای بازسازی زير ساخت عراق
* 3 ساعت در روز برق
* 24 بمب خودرو در ماه
* 7 مافيای بزرگ کشور را ميگردانند.
* 4260 آمريکايی کشته شده اند.
* 10000 مورد وبا در سال
* 50 تن از دوستانم کشته شده اند.
* 22 تن از بستگانم کشته شده اند.
* 15 تن از بستگان و کسانی که می شناسم و دوست شان دارم، ربوده شده اند.
* حداقل 1.3 ميليون عراقی از سال 2003 تاکنون کشته شده اند.
شش سال از اشغال گذشته است و ارقام خوبی در مقابل ما نيست.هرسال بعد از سال ملالت بار ديگر، در نتيجه اشغال کشورمان توسط آمريکا بر ارقام کشته ها و آوارگان ما افزوده ميشود. بنابراين آمار خود سخن می گويند. شش ماه، شش ماه کافی بود تا بيشتر عراقی ها دريابند از اين جنگ و اشغال هيچ چيز مثبتی بيرون نمیآ يد. بقيه جهان شش سال وقت لازم داشتند تا به اين درک برسند. شش سال، شش ميليون عراق آواره در داخل و خارج عراق – بيش از يک ميليون عراق جان از دست داده در درون کشور.
در مقام يک دانشمند، يک پژوهشگر: اين فاجعه ای است که هرگز اعداد و کلمات قادر به مستند کردن آن نيستند.
در مقام يک پژوهشگر: ارقام چنان حيرت آور است که بايد برگرديم و دوباره حساب کنيم تا ببينيم آيا اين اعداد واقعی است.
به عنوان يک عراقی: خشم را به جوش می آورند. ارقام و آمار چنان مرا از خشم و شرم لبريز ميکند که قلبم می خواهد بترکد و خونم به جوش می آيد. اين خشم متوجه آنها ست که خاموش هستند و شرم به خاطر کم کاری از جانب همه ما.
سعاد.ن.العزاوی استاديار. بغداد.
عراق. 26 مارس
بگذار آمار سخن بگويند
دوستان گرامی من به خود باليده ام که يک محقق و دانشمند هستم. من حرفه آکادميک خودم را برپايه تئوری ها و اعداد بنا کرده ام. به عنوان يک معلم به شاگردانم می آموزم همه چيز بر پايه علم بنا شده است – برای هرچيزی دليلی وجود دارد. به اين دليل هميشه هنگاميکه ببينم در مورد موضوعات ويژه ای احساسات بر من غلبه ميکند از خودم دلخور ميشوم. يکی از اين موضوعات اشغال کشورم عراق است. من دريافته ام در مورد اين مساله نمی توانم هميشه خونسردانه برخورد کنم. من نمی توانم به عنوان يک محقق و يک ناظر اين مساله را مورد بحث قرار بدهم بدون اينکه احساسات و عواطف برمن غلبه کند. وقتی در مورد ويرانی های حاصل از جنگ و اشغال تحقيق ميکنم، احساس ميکنم سرم از خشم به دوران می افتد و اشک هايی که بر استيصال کشورم می ريزم چشمانم را می سوزاند. شش سال از حمله گذشته است و درد همانقدر تازه و سوزاننده است که در مارس 2003 بود. امسال تصميم گرفتم به اين موضوع مثل يک دانشمند برخورد کنم. من با احساسات به آن حمله نخواهم کرد. ميگذارم اعداد خودشان سخن بگويند. امسال من کنار می ايستم و در مورد موضوعی که از هرچيزی به قلبم نزديک تر است، نقش يک تحليل گر – يک پژوهشگر- را بازی ميکنم. شش سال از اشغال گذشته است...
* 72 ماه ويرانی
* 607 ميليارد دلار هزينه جنگ
* 2 ميليون بشکه نفت در روز به فروش ميرود.
* 2 ميليون عراقی در داخل عراق آواره شده اند.
* 3 ميليون عراقی مجبور شده اند کشور را ترک کنند.
* 2615 پروفسور، دانشمند و دکتر با خونسردی کشته شده اند.
* 338 روزنامه نگار کشته شده اند.
* 13 ميليارد دلار توسط حکومت جاری در عراق از دست رفته است.
* 400 ميليارد دلار برای بازسازی زير ساخت عراق
* 3 ساعت در روز برق
* 24 بمب خودرو در ماه
* 7 مافيای بزرگ کشور را ميگردانند.
* 4260 آمريکايی کشته شده اند.
* 10000 مورد وبا در سال
* 50 تن از دوستانم کشته شده اند.
* 22 تن از بستگانم کشته شده اند.
* 15 تن از بستگان و کسانی که می شناسم و دوست شان دارم، ربوده شده اند.
* حداقل 1.3 ميليون عراقی از سال 2003 تاکنون کشته شده اند.
شش سال از اشغال گذشته است و ارقام خوبی در مقابل ما نيست.هرسال بعد از سال ملالت بار ديگر، در نتيجه اشغال کشورمان توسط آمريکا بر ارقام کشته ها و آوارگان ما افزوده ميشود. بنابراين آمار خود سخن می گويند. شش ماه، شش ماه کافی بود تا بيشتر عراقی ها دريابند از اين جنگ و اشغال هيچ چيز مثبتی بيرون نمیآ يد. بقيه جهان شش سال وقت لازم داشتند تا به اين درک برسند. شش سال، شش ميليون عراق آواره در داخل و خارج عراق – بيش از يک ميليون عراق جان از دست داده در درون کشور.
در مقام يک دانشمند، يک پژوهشگر: اين فاجعه ای است که هرگز اعداد و کلمات قادر به مستند کردن آن نيستند.
در مقام يک پژوهشگر: ارقام چنان حيرت آور است که بايد برگرديم و دوباره حساب کنيم تا ببينيم آيا اين اعداد واقعی است.
به عنوان يک عراقی: خشم را به جوش می آورند. ارقام و آمار چنان مرا از خشم و شرم لبريز ميکند که قلبم می خواهد بترکد و خونم به جوش می آيد. اين خشم متوجه آنها ست که خاموش هستند و شرم به خاطر کم کاری از جانب همه ما.
سعاد.ن.العزاوی استاديار. بغداد.
عراق. 26 مارس
روشنگری
