راهی که به مصیبت می انجامد تأملات فیدل کاسترو

گاهنامۀ هنر و مبارزه 29 مارس 2012 http://g-honar-v-mobarze.blogfa.com/
/ راهی که به مصیبت می انجامد تأملات فیدل کاسترو مرکز مطالعات جهانی سازی.
27 مارس 2012
ترجمه توسط حمید محوی (برجسته نمایی ها از مترجم است)
 Mondialisation.ca, Le 27 mars 2012 Cuba Debate

این مطالب می توانستم امروز بنویسم، فردا یا هر روز دیگر بی آن که دچار اشتباه شوم و حرفهایم را فراموش کنم. نوع بشر باید با مشکلات تازه ای دست به گریبان شود. بیست سال پیش وقتی در کنفرانس سازمان ملل متحد دربارۀ محیط زیست و توسعه موضوع خطر انقراض نسل بشر را مطرح کردم، برای به صدا درآوردن زنگ خطر در سطح زمانی یک قرن آینده، به اندازۀ امروز به ضرورت طرح چنین مسئله ای باور نداشتم. چند رهبر از قدرتمندترین کشورها جهان را آلت دست خود قرار داده بودند، و تنها از روی ادب برای من دست زدند ولی سرانجام به همان سیاق گذشته به کندن گور بشر ادامه دادند. می توانستیم باور کنیم که خرد و نظم بر جهان حکومت می کند، و از دیرباز توسعۀ اقتصادی با تکیه به پیشرفت های فنی و علم آغاز و انجام جامعۀ بشری است. ولی امروز، همه چیز روشن تر به نظر می رسد و حقایق ژرف بیش از پیش بر ما آشکار می شود. حدود دویست کشور به اصطلاح مستقل در سازمانی سیاسی متشکل شده اند که دائما در ادارۀ سرنوشت جهان با شکست روبرو می شوند. تقریبا بیست و پنج هزار سلاح هسته ای در اختیار نیروهای متفقین یا جبهۀ مخالف آنها است که نظم را برای منافع یا ضرورتی خاص برقرار می سازند، و بر این اساس به شکل مجازی حقوق میلیاردها انسان را نقض می کنند. به اندازۀ کافی ساده اندیش نیستم که بار مسئولیت توسعۀ این نوع سلاح ها، پس از سلاخی هیولایی هیروشیما و ناکازاکی توسط ترومن تا مرگ روزولت را بر دوش روسیه و چین بگذارم. و مرتکب اشتباه نیز نخواهم شد که قتل عامی را که نازی ها به راه انداختند نفی کنم، که به بهای جان میلیون ها کودک و مرد و زن، و به ویژه یهودیان، کولی ها، روس ها و دیگر ملت ها تمام شد. به همین دلیل از سیاستی که حق زندگی مردم فلسطین را نفی می کند بیزارم. چه کسی می تواند فکر کند که ایالات متحده قادر خواهد بود به تنهایی با مصیبتی رویارویی کند که به شکل اجتناب ناپذیری انتظارش را می کشد؟ چهل میلیون دلاری که رئیس جمهور اوباما قول داده است که ظرف چند هفته برای اردوی انتخاباتی اش گردآوری کند، گواهی است بر بی ارزش شدن پول ایالات متحده، با بدهی عجیب و غریبی که در رأس آن هم چنان در حال افزایش بوده و نزدیک به بیست بیلیون دلار تخمین زده شده است. این کشور با پول هایی که چاپ می کند به زندگی ادامه می دهد و نه با آن چه تولید می کند، در حالی که بقیۀ جهان برای حیف میل کردن های ایالات متحده باید بپردازند. که هیچ کس نیز باور نخواهد کرد که نامزد دموکرات بهتر یا بدتر از رقبای جمهوری خواه خواهد بود، که نامشان میت رومنی یا ریک سانتورام باشد. سال های نوری بین این سه شخصیت و شخصیت های برجسته ای مانند آبراهام لینکلن یا مارتین لوترگینگ فاصله می اندازد. واقعا باور کردنی نیست که ببینیم ملتی تا این اندازه قدرتمند از دیدگاه فنی چنین دولتی تهی از اندیشه و ارزش های اخلاقی داشته باشد. ایران سلاح اتمی در اختیار ندارد. این کشور را به تولید اورانیوم غنی شده متهم می کنند که به عنوان سوخت انرژی و یا برای مصارف بهداشتی به کار می برد. چه بخواهیم و چه نخواهیم، در اختیار داشتن یا تولید آن به معنای تولید سلاح اتمی نیست. دهها کشور از اورانیوم غنی شده به عنوان منبع سوخت استفاده می کنند، ولی تنها در پایان فرآیند پیچیدۀ تصفیۀ است که می توان آن را برای تولید سلاح اتمی به کار برد. با این وجود، از سوی دیگر، به کمک و هم کاری ایالات متحده، اسرائیل بی آن که اطلاع دهد و بی آن که حسابی به کسی پس بدهد، سلاح اتمی ساخت، و امروز صدها کلاهک اتمی در اختیاردارد، بی آن که به آن اعتراف داشته باشد. برای جلوگیری از توسعۀ تحقیقاتی در کشورهای عربی همسایه، اسرائیل به رآکتورهای عراق و سوریه حمله کرد، و امروز نیّت خود را برای حمله به مراکز تولید انرژی هسته ای ایران اعلام کرده است. پیرامون این نکتۀ اساسی است که سیاست بین المللی در این منطقۀ پیچیده و خطرناک از جهان تمرکز داشته که بخش عظیمی از نفتی را که چرخ اقتصاد جهانی را می گرداند تولید کرده و تحویل می دهد. حذف انتخابی مهمترین دانشمندان ایرانی توسط اسرائیل و هم پیمانانش در ناتو به عملی تبدیل شده که نفرت و احساس انتقام را برمی انگیزد. دولت اسرائیل آشکارا نیّت خود را مبنی بر حمله به مراکز تولید اورانیوم غنی شده اعلام کرده و دولت ایالات متحده نیز صدها میلیون دلار هزینه کرده است تا بمب مناسبی برای چنین منظوری بسازد. یک ژنرال مهم نیروی هوایی ایالات متحده بزرگترین بمب کلاسیکی که تا کنون هرگز ساخته نشده است که توضیح می دهد، « بمب سنگر کوب به وزن 13،6 تن، بمبی به بزرگی حملۀ نظامی علیه ایران». چنین تفسیر گستاخانه ای دربارۀ وسیلۀ کشتار جمعی، وقتی مطرح می شود که رئیس جمهور اوباما هشدار می دهد که به سادگی از جنگ در خلیج فارس حرف نمی زند. هربرت کارلیسل، معاون فرماندهی کل عملیات نیروی هوایی ایالات متحده اضافه می کند که این بمب احتمالا در هر حمله ای به ایران که توسط واشینگتن انجام بگیرد به کار خواهد رفت. این بمب «مادر تمام بمب ها» نامیده شده و می تواند تا 60 متر در بتون مسلح نفوذ کند، پیش از آن که منفجر شود. این بمب را بزرگترین بمب کلاسیک – غیر اتمی - در انبار اسلحۀ ایالات متحده دانسته اند [...] پنتاگون برای تخریب زیربناهای ایران طرح گسترده ای تدارک دیده و حملات فشرده علیه اهداف غیر نظامی توسط مهمات ترکیبی از بمب اتمی تاکتیک و مادر تمام بمب ها که انفجار آن موجب ایجاد ابری به شکل قارچ می شود. مادر تمام بمب ها را به عنوان قوی ترین بمب از نسل جدید معرفی کرده اند که هدف آن تخریب سامانه های هسته ای زیر زمینی در ایران و کره است(1). من از خوانندگانم برای این اصطلاحات نظامی پوزش می خواهم که در این جا به شکل مبهم مطرح کرده ام. همان گونه که می توانیم مشاهده کنیم، این محاسبات از این پیش فرض حرکت می کند که مبارزان ایرانی، که میلیون ها مرد و زنی را تشکیل می دهند که به خاطر تعصبات مذهبی شان و سنت مبارزاتی شان شناخته شده هستند، بی آن که پاسخی بگویند تسلیم خواهند شد. ایرانی ها اخیرا دیدند که چگونه سربازان ایالات متحده که افغانستان را ظرف کمتر از سه هفته اشغال کرده اند، به روی اجساد افغان هایی که کشته بودند شاشیدند، قرآن را سوزاندند و بیش از پانزده غیر نظامی بی دفاع را به قتل رساندند(2). کمی تصور کنیم که نیروهای ایالات متحده روی مراکز صنعتی بمب های هیولایی پرتاب کند که تا 60 متر در بتون مسلح نفوذ کند. هیچ گاه چنین تجهیزاتی را تصور نمی کردیم. برای درک عمق این فاجعۀ سیاسی نیاز به توضیح بیشترنیست، بر این اساس است که بی هیچ ابهامی نوع بشر در خطر مصیبت بزرگی قرار گرفته است. اگر ما این موضوع را اکنون درگ نکنیم، هیچ گاه قادر به تدام زندگی نیستیم. من به سهم خودم بر این باور هستم که ایالات متحده در حال انجام بدترین اشتباه تاریخی اش می باشد و جهان را نیز با خود در این اشتباه غرق می سازد. Fidel Castro Ruz Le 21 mars 2012 پی نوشت : 1)مترجم : فیدل کاسترو این اطلاعات را از نوشته های میشل شوسودوسکی برگرفته است که ما پیش از این آنها را در گاهنامۀ هنر و مبارزه منتشر کرده ایم. 2)مترجم : فیدل کاسترو به کشتاری اشاره دارد که اخیرا در ایالت قندهار به وقوع پیوست و 17 نفر از جمله 9 کودک و 3 زن و بقیه از سالخورگان و مردان بوده اند به قتل رسیدند. این خبر نیز در جندین مقاله در اطراف 12 مارس به بعد در گاهنامه هنر و مبارزه منتشر شده است.