۱۳۹۰ تیر ۲۰, دوشنبه




چرا يونان از سياستهاى اسرائيل پشتيبانى ميکند؟
مترجم: پيام پرتوى
به نقل از روزنامه "کارگر" ارگان حزب کمونيست سوئد (م-ل)

روزنامه اسرائيلى Haaretz اينچنين گزارش ميدهد که همه چيز در سال ٢۰١۰در مسکو با ملاقات از قبل برنامه ريزى نشده دو نخست وزير آغاز شد. در جولاى همان سال٬ کمى پس از يک ماه٬ پس از حمله به اولين ناو گان آزادى٬ Giorgos Papandreous – ه سوسيال دمکرات طى ديدارى از اسرائيل با رهبر دست راستى Benjamin Netanyahu ملاقات نمود.
با گذشت زمان ارتباط ميان اين دولتها آنچنان تحکيم يافته که يونان به کمک اسرائيل شتافته و کشتيهاى در راه غزه را متوقف مينمايد.
اما اين تمام حقيقت نيست.
محاصره غزه هرگز تنها مسئله مورد علاقه اسرائيل نبوده است. بدون دريافت پشتيبانى از رفقاى نيرومند خود٬ مانند آمريکا٬ اتحاد اروپا و مصر٬ اسرائيل هرگز نميتوانست غزه را به زندان بزرگى تبديل نمايد.
البته اتحاديه اروپا اين محاصره را بشدت مورد انتقاد قرار داده است و خواسته است که بسرعت از ميان برداشته شود. سخنگوى وزير امور خارجه اتحاديه اروپا Catherine Ashton ٬ پس از بازديد بهار سال گذشته خود از غزه اعلام نمود که از آنچيزهايى که ديده است شوکه شده. او گفت که تنها قربانيان اين محاصره مردم عادى بوده و اضافه نمود که مرز ميان دو کشور بايد بخاطر کمکهاى انسانى٬ معاملات و مردم باز بشود
اما حرف يک چيز است و عمل يک چيز ديگر.
يکسال پس از حمله خونين بر عليه اولين ناوگان آزادى٬ اين ساده لوحانه است که تصور کنيم که دولت تحت فشار يونان به تنهايى دست به اين اقدام ميزند٬ اتحاديه اروپا تلاش مينمايد که دومين ناوگان آزادى به اسرائيل را متوقف سازد.
مانند هميشه اسرائيل بر اين تلاش دارد که با شبح حماس وحشت ايجاد نمايد. محاصره بايد وجود داشته باشد که قاچاق اسلحه را "به مناطق اسلامى" متوقف سازد. اين ادعاى دولت اسرائيل است.
تبليغات چندين ساله بر عليه حماس٬ نه تنها به اهريمن جلوه دادن حماس يارى رسانده٬ بلکه ماهيت جمعيت يک و نيم مليونى نفرى غزه را نيز مورد سوال قرار داده است.
در ژانويه ٢۰۰٩ طى حمله اسرائيل به غزه٬ يک سخنگوى ارتش تلاش نمود که از زير بار مسئوليت بمباران يک مدرسه با اين دستاويز که در اساس اين مدرسه٬ مدرسه "کودکان حماسى" بود و کودکان کشته شده در آن کودکان حماسى٬ شانه خالى نمايد. بنابراين جايى براى نگرانى نيست.
ساختن يک چنين چهره شيطانى از مردمى به همان اندازه کم اهميت بودن محاصره ايست که طى سالها جريان داشته ا ست.
در سپتامبر ٢۰۰١ زمانيکه جرچ دبليو بوش جنگ بر عليه تروريسم را راه اندازى نمود٬ نگاهها نيز متوجه سازمانهاى و مباران فلسطينى شد. شکى در اين نيست که اسرائيل و آمريکا چه کردند. اتحاديه اروپا نيز بسرعت سازمانهاى فلسطينى را در ليست تروريستى خود قرار داد. اولين سازمان٬ سازمان ماارکسيستى PFLP و بريگارد Aqsamartyrer بودند٬ و در سپامبر ٢۰۰٣ تصميم گرفته شد که حماس را به آن ليست اضافه نمايند.
اما فلسطينيها را از اين تهديها باکى نبوده و نيست. آنهايى که دهها سال است تحت اشغال غير قانونى زندگى نموده اند٬ ميدانند که تهديد واقعى از کجا ميايد. آنها ميدانند که مقابله بر عليه يک حکومت اشغالگر مقاومت و مبارزه اى کاملا قانونىست.
انتخاابات پارلمانى در ژانويه ٢۰۰٦ با پيروزى حماس پايان يافت. پس از يک دهه تلاش ناموفق جهت برقراى صلح٬ فلسطينها اميد خود را متوجه جنبش محافظه کار و اسلامى ساختند که راه مبارزه را در مقابل سازش انتخاب نمود. PFLP٬ جريانات دنيوى و ديگر نيروهاى مبارز متمايل به چپ نيز در اين انتخابات صاحب راى شدند٬ اما بسيار کمتر از حماس.
پاسخ اسرائيل و جهان غرب سريع بود. حزب غلط برنده شده٬ آنها يکصدا فرياد کشيدند. اين تنها اسرائيل نبود که از قبول پيروزى اين دولت انتخاب شده از جانب مردم سرباز زد. همان سياست را آمريکا و ادتحاديه اروپا٬ که همچنين هر گونه انتقال پولى را که با سازمان فلسطينى حماس در ارتباط بود را متوقف نمودند٬ دنبال کردند.
اينچنين به نظر ميامد که همه مردم فلسطين تروريست شده بودند٬ اينکه ديگر نيازى به اين نبود که با فلسـطينيها همانند انسان رفتارشود. و اين عليرغم اينکه ناظران بين المللى بر انتخابات٬ انتخابات را بعنوان دمکراتترين انتخابات در خاورميانه مورد ستايش قرار داده بودند. در سال ٢۰۰٧ محاصره غزه پس از جدايى ميان حماس و سازمان فتح تشديد شد.
در حال حاضر غزه و ساکنان آن در اين حلقه خفه کننده باقى مانده اند. شرح واقعى وقايع توسط اعلاميه آژانس کار و امداد سازمان ملل براى آوارگان فلسطينى هشدار دهنده است. بيکارى به بالاترين سطح خود افزايش يافته٬ تعداد فقيرانى که به کمک فورى نياز دارند سه برابر شده است٬ مدارس و خانه ها پس از بمبارانهاى ٢۰۰٩همچنان بصورت مخروبه اى باقى مانده اند و وضعيت سلامتى مردم هرچه اسفناکتر ميشود.
امرى که به تازگى توسط رئيس اين سازمان Christopher Gunness اينـچنين توضيح داده شد:"بحران در همه جاى غزه. محاصره اسرائيل بايد متوقف بشود."
ارتباط دادن کمکهاى انساندوستانه کشتيها و ناوگان آزادى به تحويل اسلحه به دولت اسلامى حاکم بر غزه٬ ادعايى پوچ بيش نيست. هدف از اين عمليات مشترک از ميان برداشتن محاصره ايست که توسط هر دو٬ سازمان صليب سرخ و ارگان سازمان ملل "آژانس کار و امداد سازمان ملل براى آوارگان فلسطينى" بر آن مهر تبهکارى زده شده است. اينکه با فلسطينيها همانند انسان رفتار بشود٬ با اين حق که فلسطينيها در شان و منزلت زندگى کنند. از ميان برداشتن يک محاصره غير قانونى عملى تبهکارانه نيست. جنايتکاران واقعى اسرائيل و پشتيبانان آنها هستند. آنها با يارى يکديگر اجازه ميدهند که محاصره ادامه يافته و از اعتراف به اينکه فلسطينيها حق دارند که خودشان رهبران خود را انتخاب نمايند سرباز ميزنند.
اما ما بايد همچنين بياد بياوريم که آمريکا و اتحاديه اروپا از طريق همکارى نزديک با اسرائيل شريک جرم اسرائيل بشمار ميروند.
طى ٤٤ سال اسرائيل غزه و ساحل غربى را اشغال نموده است.
١٦٣ سال است که اسرائيل از اعتراف به حق بازگشت آوارگان فلسطينى سر باز ميزند.
ما ميخواهيم نکته اى را به دولت يونان يادآورى بکنيم٬ و آن اينکه اگر آنها ميخواهند در جهت صلح و امنيت قدم بردارند٬ بخشى از نيروى دريايى خود را جهت متوقف نمودن تحويل اسلـحه به اسرائيل اعزام دارند. آنها با کشتى از راه درياى مديترانه توسط کشتيهاى فرانسه٬ آلمان آمريکا و بسيارى از کشورهاى ديگر به اسرائيل ميايند.
اين ميتواند بر عکس آن اقدام شرم آور بر عليه ناوگان آزادى٬ يک اقدام محترمانه باشد.
patrik.paulov@proletaren.se



این نشانی پست الکترونیک دربرابر spambot ها و هرزنامه ها محافظت می شود. برای مشاهده آن شما نیازمند فعال بودن جاواسکریپت هستید

هیچ نظری موجود نیست: