در تنگه هرمز کشتارگاه تازه ای در شرف تکوين است

در تنگه هرمز کشتارگاه تازه ای در شرف تکوين است
گفتگو با کنستانتين سيويکوف / ترجمه ا. م. شيری
عنوان فوق، عنوانی است که خبرنگار روزنامه و تارنمای «مطبوعات آزاد» روسيه، سرگئی تورچنکو برای متن گفتگوی خود با ناخدا يکم کنستانتين سيويکوف، دکتر علوم نظامی و معاون اول رئيس آکادمی مسائل ژئوپليتيک برگزيده است.
اهميت اين مصاحبه در اين است که مسئله جنگ احتمالی امپرياليسم جهانی عليه ايران را از ديد يک کارشناس نظامی - به باور من، درست - مطرح ساخته و پاسخ می دهد.
به همين سبب، ترجمه و انتشار متن مصاحبه حاضر در شرايطی که لاشخورهای امپرياليسم جهانی و صهيونيسم بين الملل بدنبال دهها جنگ استعماری مرئی و نامرئی در نقاط مختلف جهان، اينک طبلهای جنگ را درست بر بام ايران زمين بصدا در آورده اند، در شرايطی که رجزخوانيهای جنگ سالاران غربی و وابستگان سنتی فراماسونری انگليس در داخل حاکميت جمهوری اسلامی ايران می رود تا فجايع فلسطين، يوگسلاوي، افغانستان، عراق، ليبي، سومالي، ساحل عاج و بسياری مستعمرات ديگر را بر ميهن ما ايران تحميل کند و همچنين، در شرايطی که اپوزيسيون مزدور رژيم ايران در اطراف شکار نوبتی استعمار- ايران- به اميد چنگ اندازی به لاشه ميهن و اندام قتل عام شوندگان ايراني، در مقابل گماشتگان استعمار خوش رقصی می کند، می تواند در آمادگی مردم برای دفاع از ميهن و دفع آسيبهای ناشی از جنگ روانی تحميلی رسانه های مزدور غرب بر جامعه ايران که در هفته های اخير شدت يافته است، بسهم و اندازه خود مؤثر باشد.
ا. م. شيری
۱۸ دی ۱۳۹۰- ۸ ژانويه ۲۰۱۲
***
متن مصاحبه
مأخذ: روزنامه و تارنمای «مطبوعات آزاد»
http://svpressa.ru/war21/article/51512/
۲ ژوانويه ۲۰۱۲
ترجمه ا. م. شيری
http://eb1384.wordpress.com/2012/01/08/
ايران برای پاسخ دادن به آمريکا آماده می شود
تنگه هرمز، اولين منطقه داغ سال ۲۰۱۲ بحساب ميآيد که خليج فارس را به اقيانوس هند متصل می سازد. روز اول ژانويه، منابع رسمی ايران ضمن آزمايش موفقيت آميز يک موشک ميانبرد در اين منطقه، آمادگی خود را برای آزمايش موشک دوربرد اعلام کردند. پيش از آن، ايران اعلام کرده بود که در صورت اعمال تحريم داير بر صدور نفت ايران از سوی غرب، تنگه هرمز را خواهد بست. در آستانه سال جديد، ناو هواپيمابر «John C. Stennis» و دو کشتی جنگی نيروی دريايی آمريکا به تنگه هرمز وارد شدند. نظاميان آمريکا گفتند به هيچ کس اجازه ايجاد مانع در راه کشتيرانی در اين منطقه نخواهند داد.
در باره تهديدهای مرتبط با مناقشات در تنگه هرمز، خبرنگار ما (مطبوعات آزاد)، سرگئی تورچنکو مصاحبه ای با ناخدا يکم کنستانتين سيويکوف، معاون اول رئيس آکادمی مسائل ژئوپليتيک و دکتر علوم نظامی انجام داد. متن کامل مصاحبه بدين شرح است:
«مطبوعات آزاد»: چه کسانی و چرا اوضاع در تنگه هرمز را تشديد می کنند؟

ــ اين مسئله را تاريخچه وقايع روشن می سازد. در اواسط ماه دسامبر سال گذشته، مقامات رسمی ايالات متحده آمريکا و اسرائيل تدارک حمله موشکی به برنامه اتمی ايران را اعلام کردند. بدنبال آن بيانيه هايی داير بر اعمال تحريمهای اقتصادی عليه ايران صادر شد. در پاسخ آن، محمود احمدی نژاد، رئيس جمهور ايران اعلام کرد که در صورت اعمال چنين تحريمهايي، ايران تنگه هرمز را خواهد بست. همانوقت ايالات متحده آمريکا ناو هواپيمابر خود را به تنگه هرمز گسيل داشت و روز آخر سال ۲۰۱۱ باراک اوباما قانون تدابير تنبيهی عليه نهادهای مالی خارجی را که با بانک مرکز ايران همکاری می کنند، امضاء کرد. تهران بارها هشدار داده است که امضای چنين قانونی را يک اقدام جنگی تلقی خواهد کرد و جواب سختی به آن خواهد داد. يکی از اولين آنها، پرتاب آزمايشی موشک قادر به نابود کردن ناوهای هواپيمابر بود.
«مطبوعات آزاد»: آيا حضور ناوهواپيمابر آمريکا در نزديکی مرزهای ايران يک تهديد جدی است؟
ــ اصولا اين ناوهواپيمابر آنقدرها هم قادر نيست در راه بستن تنگه مانع ايجاد کند. ايران می تواند تنگه هرمز را بدون بهره گيری از کشتی های بزرگ، فقط بکمک يک ناوگان کوچک ببندد. قايق موتوری ها و ناوچه های جنگی تندرو که در جزاير نزديک به ساحل مخفی شده اند، راه کشتيرانی را مين گذاری می کنند و ناو هواپيمابر هم از امکانات فنی نبرد با چنين قايق هايی برخوردار نيست. بعبارت ساده تر، اين کار ناو هواپيمابر، بسيار شبيه شليک توپ به گنجشک خواهد بود.
«مطبوعات آزاد»: شايد، شما صحيح می فرمائيد. چنين مواردی بارها در اين منطقه روی داده است. من در جريان جنگ هشت ساله ايران و عراق، در سالهای ۱۹۸۶-۱۹۸۷ در تنگه هرمز حضور داشتم. حضور ناوهای هواپيمابر آمريکايی در آنجا بی مورد بود. اسکادران دريايی اقيانوس هند اتحاد شوروی يک نيروی بی طرف در آنجا تشکيل داد. و ما کاروان کشتی های خارجی را در منطقه مين گذاری شده هدايت می کرديم. آمريکايی ها نمی توانستند هيچ کار بکنند.
ــ الان هم، که ايرانيها تنگه هرمز را مين گذاری می کنند، ناو هواپيمابر آمريکا فقط می تواند در کناری نظاره گر باشد و مين روبی مسير کشتيرانی را از ديگران تقاضا بکند.
اضافه کنم که ايرانيها علاوه بر آزمايش موشک ميانبرد در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۱، موشکهای فرانسوی «MM-38 Exocet» را نيز در اختيار دارد که قادرند اهداف بزرگ دريايی را مورد هدف قرار دهند. يادآوری می کنم که در سال ۱۹۸۷، هواپيمای «ميراژ» اف ۱ عراق با شليک دو موشک به ناوچه آمريکايی «استراک» در خليج فارس، اين ناوچه جنگی را از رده خارج ساخت و ۳۷ نفر از پرسنل آن را به هلاکت رساند.
«مطبوعات آزاد»: خوب، در پاسخ به بسته شدن تنگه هرمز، اسرائيل و آمريکا می توانند مستقيما اراضی ايران را مورد حمله قرار دهند. چشم انداز چنين اقدام را چگونه می بينيد؟
ــ بنظر من فعلا دست زدن آمريکا و اسرائيل به اين اقدام زياد واقع بينانه نيست. اسرائيل ۷۰ شکاری چند منظوره مدرن در اختيار دارد. اما، اولا- آنها بدون سوختگيری مجدد، قادر به پرواز تا هدف مورد نظر نيستند(در منطقه نيز هيچ کشوری حاضر نيست شرايط چنين عملياتی را در فرودگاه خود فراهم کند). ثانيا- نيمی از ۷۰ ماشين جنگی هم بايد برای عمليات جاسوسی- اکتشافی اختصاص داده شود. در واقع، حداکثر ۲۴ فروند از آنها می توانند در عمليات شرکت کنند. پدافند ضد هوايی و نيروی هوايی ايزان نيز توانايی دفع حمله ای با چنين تعداد را دارد. درست مثل اين، شعاع پرواز ۴۸ فروند شکاری بمب افکن موجود در عرشه ناوهواپيمابر «John C. Stennis» آمريکا قابل ترديد است. برای وارد آوردن ضربات موفقيت آميز بر اراضی ايران، آمريکائيها حداقل بايد پنج فروند از اين ناوهای هواپيمابر را به تنگه هرمز گسيل نمايند.
«مطبوعات آزاد»: يعنی خطر جنگ بسيار گسترده در منطقه فعلا جدی نيست؟
چرا که نه؟ اگر آمريکا و اسرائيل ايران را مورد حمله موشکی قرار دهند، جنگ اجتناب ناپذير است. و مثل اينکه، ايران هم به تنهايی نخواهد جنگيد. ايران متحد مطمئنی مثل سوريه دارد. ترکيه و مصر نيز در جنگ شرکت خواهند کرد. بدين ترتيب، چشم انداز يک کشتارگاه بزرگ واقعا مشهود است. اما، در همه حال بنظر می رسد که تصميم گيری دولتهای آمريکا و اسرائيل برای حمله به ايران بسيار مشکل است.
«مطبوعات آزاد»: چرا؟
در زمانهای اخير روحيه ژنرالهای ناتو بشدت تغيير کرده است. عدم پيروزی در عراق و افغانستان آنها را به نگرش جديدی به رويدادها وادار کرده است. آمريکا و ناتو با رسوايی از عراق فرار کردند. يک سال قبل در برنامه تلويزيونی مشترک روسيه � آمريکا راجع به چشم انداز «دمکراتيزه کردن» عراق شرکت کردم. آنوقت سياستمداران آمريکايی برای حفظ ۱۱ پايگاه نظامی خود در عراق در سال ۲۰۱۲ برنامه ريزی می کردند. اما اينک در آنجا زمين در زير پای آنها آتش می گيرد. اکنون فقط ۲۰۰ نفر در عراق جا گذاشتند.
در افغانستان اوضاع باز هم وخيم تر است.۱۵۰ هزار نظامی خارجی در اين کشور حضور دارد. برای تأمين انواع نيازمنديهای آنها، ارسال روزانه حداقل ۸ کاروان وسايل مادی لازم است. بخش اصلی آنها از طريق پاکستان ارسال می شد. اما کشتار وحشيانه مردم غيرنظامی اين کشور بدست ناتويی ها، دولت پاکستان را به ختم همکاری با ناتو وادار کرد. برای حمل بار به ميزان سابق، حالا بايد روزانه تا ۲۰۰ هواپيمای باری پرواز کند. خوب! اين هم بيش از حد گران تمام می شود. اين در حاليست که آمريکا اين همه هواپيمای باری در اختيار ندارد. همين گرسنگی ساده، باعث فرار ناتويی ها می شود. اما کجا؟ راه پاکستان بسته است. ايران هم اجازه نمی دهد. از سوی ديگر، فقط می ماند تاجيکستان و روسيه. ناتو هم که معاهده نقل و انتقال نيروی نظامی با کشور ما ندارد، فقط می تواند بارهای خود را آنهم بميزان محدودی عبور دهد. پيچيدگی اوضاع، خاطره سپاه پائولس در اطراف استالينگراد را يادآوری می کند. همه اينها ژنرالهای ناتو را به انديشيدن در اين باره وادار می کند که چرا بهای ماجراجويی های سياستمداران و حرص و آز تاجران را بايد باخون نظاميان پرداخت و آيا زمان پايان دادن به اوامر کيسه های پول فرانرسيده است. شروع جنگ جديد با اين احوال و روحيه، دورنمايی ندارد.
«مطبوعات آزاد»: آيا بنظر شما چنين نمی رسد که ضرورت نجات ۱۵۰ هزار نظامی بدام افتاده ناتو در افغانستان می تواند آمريکا را به شروع جنگ با ايران و باز کردن راه گريز از آنجا وادار سازد؟
ــ در اينصورت، سخن فقط بر سر عمليات زمينی می تواند باشد. اما تعداد نيروهای نظامی ايران آنقدر زياد است که آمريکايی ها برای انجام عمليات زمينی موفقيت آميز، حداقل بايد توانايی بسيج يک ميليون نظامی و تأمين ۱۰ ميليون تن مواد ذخيره را داشته باشند. بموازات اينها، داشتن حداقل ۳۰۰- ۴۰۰ ماشين پرنده جنگی آماده در فرودگاهها و ۲۰۰- ۳۰۰ باند پرواز برای آمريکائيها ضروری است. با چنين آرايش نيرويی آمريکا می تواند پدافند ضد هوايی ايران را مستأصل ساخته و مجتمع کارخانه های مرتبط با برنامه اتمی آن را از بين ببرد. اما برای انجام چنين عمليات گسترده اي، امکانات ايالات متحده آمريکا بقدری محدود است که می توان گفت که توان انجام آن را ندارد.
«مطبوعات آزاد»: در همه حال، آينده نزديک را چگونه می بينيد؟
ــ با همه اينها، آمريکايی ها فقط می توانند با مجموع حداکثر ۳۰۰ جنگنده آنهم پس از گسيل چهار ناو هواپيمابر، به حملات هوايی دست بزنند. با چنين حملاتی تنها می توانند به بخشی از اهداف خود برسند ولی نمی توانند برنامه هسته ای ايران را کاملا نابود سازند. آمريکايی ها در زمانهای اخير مثل هميشه، می خواهند به تبهکاری جديد دست بزنند و سپس راه فرار بجويند.
از آشيو «مطبوعات آزاد»:
تنگه هرمز
تنگه هرمز که از طريق آن طبق آمار شعبه دريايی شرکت لويد(Lloyd)، ۴۰ درصد صادرات جهانی نفت و محصولات نفتی عبور می کند، خليج فارس را به اقيانوس هند متصل می سازد. ايران بخش شمالی خليج، امارات عربی بخش جنوبی آن را کنترل می کند. بيشترين نفت بزرگترين صادر کنندگان نفت به جهان، مثل عربستان سعودي، کويت، ايران، امارات متحده عربی و عراق از تنگه هرمز عبور می کند. آمريکا و اتحاديه اروپا، يکی از بزرگترين وارد کنندگان نفت از منطقه خليج فارس هستند.
ناو هواپيمابر «John C. Stennis»:
هفتمين ناو از سری «Nimitz» می باشد. بافتخار جان سی. استنيس، سناتور دمکرات آمريکايی نامگذاری شده است. در پايگاه بندر کيت سپ، شهر برمرتون، ايالت واشينگتن به ثبت رسيده است. ساخت آن در سال ۱۹۹۱ شروع شد، در ۱۱ نوامبر سال به آب انداخته شد و ۹ دسامبر سال ۱۹۹۵ به ابواب جمعی نيروی دريايی افزوده شد.
تعداد خدمه آن: ۵۶۱۷ نفر (در مجموع با اکيپ های پروازی).
هواپيمابر نوع «Nimitz» با توان هسته ای بزرگترين کشتی جنگی در جهان است. مجموعا ۱۰ کشتی از اين نوع ساخته شده است. آخرين آنها بنام «جرج بوش»، در تاريخ ۱۰ ژانويه سال ۲۰۰۹ به نيروی دريايی تحويل گرديد.
مشخصات عمده آن:
سيستم انرژی: دو رئاکتور « A4W»، چهار توربين.
طول: ۳۳۳ متر
عرض باند پرواز: ۸ / ۷۶ ــ ۴ / ۷۸ متر.
جابجايی: ۹۸۳۲۵ تن، حداکثر ۱۰۴۱۱۲ تن در حالت بار کامل.
سرعت: ۳۰ مايل دريايي، در حدود ۵۶ کيلو متر در ساعت.
هوانوردی: ۶۶ فروند؛ ۴۸ شکاری بمب افکن «F/A-18 Hornet»، ۴ هواپيمای «EA-6B Prowler»، ۴هواپيمای «Grumman E-2 Hawkeye»، ۲ هواپيمای باری «Grumman E-2 Hawkeye»، ۸ هلی کوپتر «Sikorsky SH-60 Seahawk».
ارزش: ۵ / ۴ ميليارد دلار.
عمر مفيد: بيش از ۵۰ سال.
سالانه تقريبا ۱۶۰ ميليون دلار صرف نگهداری هر فروند ناو هواپيمابر می شود.
19 دی 1390 11:50