اسیر اسرائیلی: ارتش علی‌رغم اطلاع از محل حضورمان ما را بمباران می‌کرد
یک اسیر اسرائیلی که حماس او را آزاد کرده و به اراضی اشغالی فلسطین بازگشته است، می‌گوید ارتش اسرائیل محل حضور او و کودکانش را در غزه با آنکه می‌دانسته آن‌ها در آنجا حضور دارند، مورد حمله قرار داده است.
براساس گزارش شامگاه امروز (جمعه) شبکه «الجزیره»، این اسیر اسرائیلی که «وروت هاجر برودیچ» نام دارد، در گفت‌وگو با کانال ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی این سخنان را بیان کرده و گفته است با تمام چیزهایی که در غزه دیده است به این نتیجه رسیده است بازگردانی اسرا از غزه اولویت کابینه «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی نبوده است.
برودیچ داستان حضورش در غزه را این طور روایت می‌کند: « [نیروهای اسرائیلی] ساختمانی را در نزدیکی جایی که ما در آنجا بودیم، هدف قرار دادند. تمام پنجره‌ها منفجر شدند و دیوارها فروریختند!». برودیچ ادامه می‌دهد: «به طرز معجزه‌آسایی، ما ۵ نفر با جراحات سطحی از آنجا خارج شدیم».
شاخه نظامی جنبش حماس در تاریخ هفتم ماه اکتبر (پانزدهم مهر ماه) در عملیاتی نظامی نیروهای ارتش اسرائیل را در اطراف غزه غافلگیر کرد و دست‌کم ۲۳۹ شهرک‌نشین را به اسارت درآورد. از این تعداد ده‌ها نفر در اوایل ماه دسامبر با ده‌ها اسیر فلسطینی مبادله شدند.
وروت هاجر برودیچ در ادامه اضافه می‌کند: «روز دوشنبه -نهم اکتبر- بود که ارتش اسرائیل به ما حمله کرد. ارتش همیشه در حال حمله به مناطق نزدیک ما بود».
برودیچ ادامه می‌دهد: «سخت است به دو کودکی که ۴ سال دارند، توضیح دهید کسی که ما را بمباران می‌کند، ارتش اسرائیل است؛ همان ارتشی که قرار بود از آن‌ها [یعنی فرزندانم] در خانه‌هایشان محافظت کند. آن‌ها را رها کرد و اکنون در غزه بمبارانشان می‌کند».
این اسیر در ادامه می‌گوید: «این [بمباران] ادامه یافت و متوقف شد. هر روزی که می‌گذشت، به خودم می‌گفتم اوضاع نمی‌تواند به این شکل ادامه یابد و حتما این معنایی دارد».
برودیچ اضافه می‌کند: « [ارتش اسرائیل] می‌دانست که من در آنجا هستم. آن‌ها می‌دانستند که بچه‌هایم در آنجا هستند. فرزندان ما اندوخته‌های بسیار بااهمیتی برای اسرائیلند، به همین خاطر آنچه رخ داد، عقلانی نبود. وقتی [از غزه] بازگشتیم فهمیدم که ما اصلا نه‌تنها اولویت کابینه اسرائیل نبودیم، بلکه مسئله اول شکست حماس و بازگردانی ربوده‌شدگان بود».
پایان پیام/
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر