ابوالحسن بنیصدر در بخشی از گفتگوی این هفته خود با رادیو عصرجدید
ابوالحسن بنیصدر در بخشی از گفتگوی این هفته خود با رادیو عصرجدید گفت: «دولتهائی مثل دولت امریکا، کشورهای پیشرفته نیرومند خصوصا اگر نفت خیز باشند، را نمیخواهند! اگر بخواهند میدانند که چه باید بکنند، میدانند که چه تحریمهایی را میتوان به کار گرفت که موثر باشد، به مردم هم صدمه نرساند، اما آنها قبل از هرچیز می خواهند این کشورها ضعیف و تابع باشند।»
رادیو عصر جدید: آقای بنی صدر! خانم هیلاری کلینتون در مصاحبه با بی بی سی فارسی گفتند «دولت ایالات متحده به علت درخواست رهبران جنبش سبز و ایرانیان حامی آن در خارج از کشور، از اعتراضها در ایران حمایت نکرد. ایشان با اشاره به تجربه لیبی، ابراز امیدواری کرد در آینده معترضان ایرانی از کشورهای خارجی درخواست کمک کنند. ایشان در پاسخ به سوالی درباره تحریمهای آمریکا علیه ایران، آنها را موفق خواندند و گفتند: میدانم که بعضی تحریمها مایه دشواری برای ایرانیها میشود. اما شما خودتان را جای جامعه جهانی بگذارید. تنها ابزاری که داریم تحریمهاست. همه تلاش ما این است که رفتار حکومت ایران را عوض کنیم.» نظرتان درباره اظهارات ایشان چیست؟
بنی صدر: خانم کلینتون راست نمیگوید، به لحاظ اینکه ما در همان زمان سخنان آقای اوباما و همکاران او را در این باب انتشار دادیم. اولا آنها میگفتند که معلوم نیست، بین آقایان موسوی و احمدی نژاد فرقی باشد، دوما به این نتیجه رسیده بودند که جنبش سبز به جائی نمیرسد. سوم اینکه در گفتگوی با شما، بیست و پنچ تدبیر پیشنهاد کردم که به زبان انگلیسی ترجمه خواهد شد و احتمالا در نشریات دنیا انتشار پیدا خواهد کرد، برای این خانم هم فرستاده میشود تا معلوم شود که تدبیرهائی هست که میشود، انجام داد، بدون اینکه مداخله در روند تحول یک جامعه باشد و قدرت خارجی را جانشین یک ملتی نکند و کاملا هم بر رژیمهای استبدادی اثر گذار باشد. دولتهائی مثل دولت امریکا، کشورهای پیشرفته نیرومند خصوصا اگر نفت خیز باشند، را نمیخواهند! اگر بخواهند میدانند که چه باید بکنند، می دانند که چه تحریمهایی را میتوان به کار گرفت که موثر باشد، به مردم هم صدمه نرساند، اما آنها قبل از هرچیز می خواهند این کشورها ضعیف و تابع باشند، مثل این رژیم لیبی! خود این ناتو میگوید، ماموریت ما تمام شد، اما شورای انتقالی می گوید نخیر! هنوز جاهائی هست که ویران نکردید، تا آخر سال به ماموریت خود ادامه دهید! این است واقعیت! شما نمیخوانید و نمیشنوید که این اروپائیها میگویند یکی از منابعی که ممکن است بحران اقتصادی اروپا را تخفیف بدهد بازسازی لیبی است؟ پس انتظاری که از این خانم کلینتون، دولت او و دولتهای غرب داشته باشید که اینها بیایند و برای شما این رژیم را تغییر بدهند و آقای خامنهای را بغل دست آقای قذاقی بفرستند و یک دولت شسته و رفته تحویل بدهند، زیادی خوش خیالی است و بیش از اندازه خود فریبی است!
شما هم گوش به این ایرانیهائی که اصلا از غرور ملی هیچ در وجودشان نیست و هر فرصتی را مغتنم میشمارند برای اینکه بر طبل «امریکا بیا ایران را بمباران کن»، بکوبند، نکنید. بیچارهها هم نمیدانند، آسیا برخاسته است، جنبش برای اینکه آسیا برخیزد، بلکه بشریت زیر سلطه برخیزد را ایرانیها آغاز کردند، از قائم مقام فراهانی تا امروز. یکی میگوید، ما میتوانیم برویم و با امریکا مذاکره کنیم، آقا چه کسی به شما نمایندگی داده است که بروید؟ آخر چقدر این ولایت مطلقه فقیه؟ چند نفر دارای این ولایت مطلقه فقیه؟ به تعداد مردم ایران؟ اگر اکثریت بزرگی از مردم برخاستند که نیاز به مذاکره ندارند، آنها برای مذاکره با مردم خواهند آمد، چنانکه برای انقلاب ایران هم همینطور شد. اگر بر نخاستند، شما از کسی نمایندگی ندارید که بروید گفتکو کنید! یکی اینجوری میگوید! یکی میگوید بدون ناتو این رژیم جمهوری اسلامی را نمیشود برانداخت! بنابراین باید ناتو بیاید و مداخله کند. اگر نمیشود برانداخت، یعنی ناتوانی، یعنی جامعه این آمادگی را ندارد، با بمب و موشک که نمیشود در مردم امادگی ایجاد کرد! اندیشه ازادی، بیان ازادی، فکر راهنمای آزادی، آزاد و مستقل اندیشیدن و عمل کردن فرهنگ است، این فرهنگ را انسانها خود بدست میآورند، مگر با بمب و موشک میشود درسر کسی کرد که تو آزاد بیاندیش و فرهنگ آزادی داشته باش؟ چه وقت و در کدام تاریخ این کار شده است؟ حالا شما در قرن بیست و یکم می خواهید آنچه که در طول تاریخ نشده را انجام دهید؟
خانم هیلاری کلینتون می گوید که ما بابت کودتای ۲۸ مرداد اظهار تاسف کردیم، اظهار تاسف شما به درد من نمیخورد، به درد این ملت هم نمیخورد، شما میباید بطور رسمی از این ملت پوزش بخواهید، اظهار تاسف، پوزش نیست! ثانیا میباید خسارات وارده در ظرف یک ربع قرن را جبران کنید، حالا که اعتراف دارید، کودتا کردید! از فردای آن کودتا هم در پی این شدید که بدیل آن رژیم را از خود داشته باشید که آنرا اسنادی که از سفارت امریکا بیرون آورده و منتشر شد، آشکار میکند ولی آنهایی که در خط استقلال و آزادی بودند، نگذاشتند شما به این هدف برسید.ایران مانند جاهای دیگر نیست، زیرا همواره استقلال، همواره ازادی اصول راهنمای جنبشهای ایرانی بوده است، پس آقای اوباما، خانم کلینتون و جمهوریخواهان آمریکا این فکر را از سر بیرون کنید، شما دیگر آن ابرقدرتی که بتوانید به تنهائی بر جهان حکومت کنید، نیستید! فعلا از لحاظ اقتصادی دست نشانده چین و ژاپن و کشورهای نفت خیز هم شدید! لطف فرموده سر جای خود بنشنید و بگذارید که ملتها خود خویشتن را آزاد کنند، تحریمهایتان را هم بردارید به ترتیبی که ملت ایران مطمئن بشود از بیرون برایاش مزاحمتی ایجاد نمیکنید، همانطور که تونسی ها و مصریها مطمئن شدند و جنبش کردند. اونوقت ببینیم که این رژیم درب و داغون و درمانده می تواند بماند یا نمی تواند بماند؟ گمان می کنم، آنچه که اساسی بود در جواب پرسش شما عرض شد، بقیه به همت این ملت بزرگ تاریخی بستگی دارد، می گویم بزرگ تاریخی، از باب ستایش نیست! «بزرگیای» که می گویم به لحاظ این است که این ملت توانسته حیات ملی را تا امروز ادامه بدهد و این خودش کار فوق العاده عظیمی است، ملتهای زیادی در این منطقه بودند که الان هیچ اثری از آنها نیست! اما یک بزرگی دیگری هم هست که باید برایش کار کرد و بدست آورد و من ایرانیها را به تحصیل این بزرگی فرا میخوانم که با استقلال و آزادی، ولایت جمهور مردم، رشد و ترقی و عدالت اجتماعی بدست میآید.
بنی صدر: خانم کلینتون راست نمیگوید، به لحاظ اینکه ما در همان زمان سخنان آقای اوباما و همکاران او را در این باب انتشار دادیم. اولا آنها میگفتند که معلوم نیست، بین آقایان موسوی و احمدی نژاد فرقی باشد، دوما به این نتیجه رسیده بودند که جنبش سبز به جائی نمیرسد. سوم اینکه در گفتگوی با شما، بیست و پنچ تدبیر پیشنهاد کردم که به زبان انگلیسی ترجمه خواهد شد و احتمالا در نشریات دنیا انتشار پیدا خواهد کرد، برای این خانم هم فرستاده میشود تا معلوم شود که تدبیرهائی هست که میشود، انجام داد، بدون اینکه مداخله در روند تحول یک جامعه باشد و قدرت خارجی را جانشین یک ملتی نکند و کاملا هم بر رژیمهای استبدادی اثر گذار باشد. دولتهائی مثل دولت امریکا، کشورهای پیشرفته نیرومند خصوصا اگر نفت خیز باشند، را نمیخواهند! اگر بخواهند میدانند که چه باید بکنند، می دانند که چه تحریمهایی را میتوان به کار گرفت که موثر باشد، به مردم هم صدمه نرساند، اما آنها قبل از هرچیز می خواهند این کشورها ضعیف و تابع باشند، مثل این رژیم لیبی! خود این ناتو میگوید، ماموریت ما تمام شد، اما شورای انتقالی می گوید نخیر! هنوز جاهائی هست که ویران نکردید، تا آخر سال به ماموریت خود ادامه دهید! این است واقعیت! شما نمیخوانید و نمیشنوید که این اروپائیها میگویند یکی از منابعی که ممکن است بحران اقتصادی اروپا را تخفیف بدهد بازسازی لیبی است؟ پس انتظاری که از این خانم کلینتون، دولت او و دولتهای غرب داشته باشید که اینها بیایند و برای شما این رژیم را تغییر بدهند و آقای خامنهای را بغل دست آقای قذاقی بفرستند و یک دولت شسته و رفته تحویل بدهند، زیادی خوش خیالی است و بیش از اندازه خود فریبی است!
شما هم گوش به این ایرانیهائی که اصلا از غرور ملی هیچ در وجودشان نیست و هر فرصتی را مغتنم میشمارند برای اینکه بر طبل «امریکا بیا ایران را بمباران کن»، بکوبند، نکنید. بیچارهها هم نمیدانند، آسیا برخاسته است، جنبش برای اینکه آسیا برخیزد، بلکه بشریت زیر سلطه برخیزد را ایرانیها آغاز کردند، از قائم مقام فراهانی تا امروز. یکی میگوید، ما میتوانیم برویم و با امریکا مذاکره کنیم، آقا چه کسی به شما نمایندگی داده است که بروید؟ آخر چقدر این ولایت مطلقه فقیه؟ چند نفر دارای این ولایت مطلقه فقیه؟ به تعداد مردم ایران؟ اگر اکثریت بزرگی از مردم برخاستند که نیاز به مذاکره ندارند، آنها برای مذاکره با مردم خواهند آمد، چنانکه برای انقلاب ایران هم همینطور شد. اگر بر نخاستند، شما از کسی نمایندگی ندارید که بروید گفتکو کنید! یکی اینجوری میگوید! یکی میگوید بدون ناتو این رژیم جمهوری اسلامی را نمیشود برانداخت! بنابراین باید ناتو بیاید و مداخله کند. اگر نمیشود برانداخت، یعنی ناتوانی، یعنی جامعه این آمادگی را ندارد، با بمب و موشک که نمیشود در مردم امادگی ایجاد کرد! اندیشه ازادی، بیان ازادی، فکر راهنمای آزادی، آزاد و مستقل اندیشیدن و عمل کردن فرهنگ است، این فرهنگ را انسانها خود بدست میآورند، مگر با بمب و موشک میشود درسر کسی کرد که تو آزاد بیاندیش و فرهنگ آزادی داشته باش؟ چه وقت و در کدام تاریخ این کار شده است؟ حالا شما در قرن بیست و یکم می خواهید آنچه که در طول تاریخ نشده را انجام دهید؟
خانم هیلاری کلینتون می گوید که ما بابت کودتای ۲۸ مرداد اظهار تاسف کردیم، اظهار تاسف شما به درد من نمیخورد، به درد این ملت هم نمیخورد، شما میباید بطور رسمی از این ملت پوزش بخواهید، اظهار تاسف، پوزش نیست! ثانیا میباید خسارات وارده در ظرف یک ربع قرن را جبران کنید، حالا که اعتراف دارید، کودتا کردید! از فردای آن کودتا هم در پی این شدید که بدیل آن رژیم را از خود داشته باشید که آنرا اسنادی که از سفارت امریکا بیرون آورده و منتشر شد، آشکار میکند ولی آنهایی که در خط استقلال و آزادی بودند، نگذاشتند شما به این هدف برسید.ایران مانند جاهای دیگر نیست، زیرا همواره استقلال، همواره ازادی اصول راهنمای جنبشهای ایرانی بوده است، پس آقای اوباما، خانم کلینتون و جمهوریخواهان آمریکا این فکر را از سر بیرون کنید، شما دیگر آن ابرقدرتی که بتوانید به تنهائی بر جهان حکومت کنید، نیستید! فعلا از لحاظ اقتصادی دست نشانده چین و ژاپن و کشورهای نفت خیز هم شدید! لطف فرموده سر جای خود بنشنید و بگذارید که ملتها خود خویشتن را آزاد کنند، تحریمهایتان را هم بردارید به ترتیبی که ملت ایران مطمئن بشود از بیرون برایاش مزاحمتی ایجاد نمیکنید، همانطور که تونسی ها و مصریها مطمئن شدند و جنبش کردند. اونوقت ببینیم که این رژیم درب و داغون و درمانده می تواند بماند یا نمی تواند بماند؟ گمان می کنم، آنچه که اساسی بود در جواب پرسش شما عرض شد، بقیه به همت این ملت بزرگ تاریخی بستگی دارد، می گویم بزرگ تاریخی، از باب ستایش نیست! «بزرگیای» که می گویم به لحاظ این است که این ملت توانسته حیات ملی را تا امروز ادامه بدهد و این خودش کار فوق العاده عظیمی است، ملتهای زیادی در این منطقه بودند که الان هیچ اثری از آنها نیست! اما یک بزرگی دیگری هم هست که باید برایش کار کرد و بدست آورد و من ایرانیها را به تحصیل این بزرگی فرا میخوانم که با استقلال و آزادی، ولایت جمهور مردم، رشد و ترقی و عدالت اجتماعی بدست میآید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر