بنین مرز خود را با نیجر باز می‌کند
کشور همسایه نیجر در حال بازگشایی مسیرهای تجاری بین ایالت‌ها است.
تحریم‌های اتحاد اکوواس منسوخ شده است
نوشته ژرژ هالرمایر
یونگه ولت
ترجمه مجله هفته
بنین مرزهای خود را با نیجر، همسایه شمالی خود، مجدداً باز کرد.
پس از حدود پنج ماه تحریم از سوی اتحادیه اقتصادی کشورهای غرب آفریقا (اکوواس)، ترانزیت کالا به نیجر بار دیگر امکان‌پذیر شده است، همانطور که مدیر کل بندر تجاری کوتونو، بنین، روز چهارشنبه اعلام کرد. این اقدام پیشتر اعلام شده بود، ژون افریقای از سخنرانی روز ۲۱ دسامبر ۲۰۲۳ رئیس جمهور بنین، پاسکال تالون، نقل کرد: «زمانی برای محکوم کردن، زمانی برای مطالبه و زمانی برای ارزیابی و پذیرش وجود دارد».
تالون گفت که می‌خواهد «روابط با همسایه که در آن کودتا شده است خود را سریعاً از سر بگیرد». این سخنان در واکنش به پیامدهای اقتصادی سنگین بسته شدن مرزهای بین نیجر و بنین بود. علاوه بر بنادر تجاری بین المللی کوتونو و پورتو نووو، بنادر کامرونی دوالا و کریبی نیز به دلیل تحریم‌ها دچار کاهش درآمد شدند. با بسته شدن بندر کوتونو، دومین محور اصلی تجارت چاد نیز قطع شد.
علاوه بر این، بنین می‌تواند از عوارض عبور از خط لوله صادرات نفت نیجر-بنین (PENB) به طول ۱۹۵۰ کیلومتر سود قابل توجهی ببرد. این خط لوله طولانی‌ترین خط لوله نفت در قاره آفریقا (۱۲۷۵ کیلومتر در نیجر و ۶۷۵ کیلومتر در بنین، هشت ایستگاه پمپاژ و ۵۹ ایستگاه دریچه و ترمینال نفتی در بندر سِمه با دو خط لوله زیر آبی به طول ۱۵ کیلومتر) است که از سال ۲۰۱۹ توسط شرکت چینی CNPC ساخته شده است. این پروژه با سرمایه‌گذاری چهار میلیارد دلاری همراه بوده است.
نیجر انتظار دارد که با بهره برداری از این خط لوله، بهره برداری از میدان نفتی آگادم سودآورتر شود. این میدان در حال حاضر توسط شرکت نفت دولتی الجزایری سوناطراک، شرکت انرژی بریتانیایی ساوانا انرژی و CNPC مورد بهره برداری قرار می‌گیرد. نیجر ۱۲.۵ درصد از این میدان را در اختیار دارد.
پس از سفر چهار روزه تالون به پکن در اواخر آگوست، به نظر می‌رسد موانع بهره برداری از خط لوله برطرف شده است، اگرچه اتحادیه اقتصادی کشورهای غرب آفریقا از تاخیر در آن اصرار داشت. اما در همان اندازه‌ای که ترس از یک مداخله نظامی اتحادیه اقتصادی کشورهای غرب آفریقا در نیجر کاهش یافت، همکاری با بنین نیز افزایش یافت. علیرغم بسته بودن مرزها، نخست وزیر نیجر، علی محمد لامینه زینه، خط لوله را در اوایل نوامبر در طرف نیجر افتتاح کرد. صادرات از میدان نفتی آگادم به سِمه قرار است از ۲۰۰۰۰ بشکه در روز به ۱۱۰۰۰۰ بشکه در روز افزایش یابد. محمد بوهاری، رئیس جمهور انتقالی نیجر، آغاز صادرات را از ژانویه تأیید کرد.
محاصره شدن نیجر توسط اتحادیه اقتصادی کشورهای غرب آفریقا (ECOWAS) منجر به تورم بالایی در این کشور شده و بخش کشاورزی آن را نیز تحت تأثیر قرار داده است.
اگرچه بورکینافاسو با ارسال محموله‌های غلات به کمک نیجر آمده است، اما قیمت برخی از کالاها مانند برنج و روغن خوراکی تقریباً دو برابر شده است.
دولت انتقالی نیجر انتشار اوراق قرضه را پس گرفت و بودجه دولتی را ۴۰ درصد کاهش داد.
از آنجایی که حساب‌های بانک مرکزی مسدود شده بودند و دور زدن بانک‌های تجاری محدودیت‌هایی را به همراه داشت، پرداخت حقوق بسیاری از کارمندان دولتی به تأخیر افتاد.
از آنجایی که نیجریه عرضه برق را متوقف کرده بود، قطعی برق در نیجر از شش ماه پیش به امری عادی تبدیل شده است.
راه‌اندازی نیروگاه خورشیدی گورو باندا با ظرفیت ۳۰ مگاوات توسط شرکت نیجریه‌ای «نیج الک» تنها برای پایتخت نیامی، شهر دسو در جنوب و تیللابری از اواخر نوامبر تاکنون بهبودی را به همراه داشته است.
نیویورک تایمز در ماه اوت گزارش داد که پس از تعطیلی سفارت فرانسه در نیجر، این کشور انتظار دارد شاهد کاهش شدید سرمایه‌گذاری‌های فرانسه باشد.
پایان سیاست مالی استعماری با استفاده از فرانک CFA در غرب آفریقا نیز می‌تواند به دلیل این موضوع تسریع شود و بر پروژه «ECU» (اتحادیه گمرکی استوایی) اتحادیه اقتصادی و پولی کشورهای مرکزی آفریقا (CEMAC) که از ابتدای سال ۲۰۲۳ متوقف شده است، تأثیر بگذارد.
اما احتمالاً تعمیق اتحاد کشورهای ساحل (AES) که در ماه سپتامبر با همکاری بورکینافاسو و مالی تشکیل شد، از این موضوع تأثیر نپذیرد.
در عوض، نیامی روز چهارشنبه اعلام کرد که قراردادهای نظامی خود را با ایالات متحده، آلمان و ایتالیا که هم‌اکنون پایگاه‌هایی در این کشور دارند، مورد بازنگری قرار خواهد داد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر