وظیفه کیف مردن برای غرب است.
دیدگاه ناتو از جنگ اوکراین
نوشته آرنولد شولتسل
یونگه ولت
ترجمه مجله هفته
دوشنبه، ینس استولتنبرگ، دبیرکل ناتو، خبرنگاران را در کنفرانس خبری در مقر ناتو در بروکسل غافلگیر کرد. یک روز قبل از آغاز نشست دو روزه وزیران خارجه ناتو، این نروژی اعلام کرد که کی‌یف «پیروزی‌های بزرگی» بر روسیه به دست آورده است. این خبر برای خبرنگاران ناشناخته و جدید بود، به هر حال، آندرو گری، خبرنگار رویترز، محتاطانه و با شک اشاره کرد که در این سال احتمالاً چنین پیروزی‌هایی وجود نداشته است. او به فرمانده کل نیروهای مسلح اوکراین، والری زالوشنی، استناد کرد که اخیراً از «بن‌بست» سخن گفته بود.
پاسخ استولتنبرگ به «چه کار دارم به یک ژنرال کی‌یفی؟» خلاصه شد: «ما باید بین این واقعیت که خط مقدم به اندازه کافی جابه‌جا نمی‌شود و این واقعیت که در واقع درگیری‌های بسیار شدیدی در جریان است، تفاوت قائل شویم.»
موفقیت‌های نظامی را می‌توان «تا حدی به متر مربع» محاسبه کرد، اما همچنین «به ازای تلفات‌هایی که می‌توان به دشمن وارد کرد». و در اینجا کی‌یف کارهای مهمی انجام داده است. به ویژه، لازم است به نقطه شروع سال ۲۰۲۲ یادآوری کنیم، زمانی که «اکثر کارشناسان و همچنین ما می‌ترسیدیم که اوکراین در عرض چند هفته فرو بریزد».
استفاده از تصور نادرست خود به عنوان استدلال برای جنگ بی پایان، احتمالاً در تاریخ نظامی بی سابقه است. اما دستور به کی‌یف مبنی بر اینکه تسلیم نشود و به جنگ ادامه دهد، جدید نیست – شعار همچنان “جنگیدن تا آخرین اوکراینی” است. این امر در بهار ۲۰۲۲ دلیل اصلی بود که توافقنامه آتش‌بس موسوم به یادداشت استانبول را که بین مسکو و کی‌یف مذاکره شده بود، برهم زد.
ویرایش فعلی استولتنبرگ، مبنی بر اینکه کی‌یف پیروزی‌های بزرگی داشته است، حتی اگر از آن بی‌خبر باشد، حرف مفت است. این امر عمدتاً بیانگر این است: برای غرب جمعی، آنچه در جبهه شرقی آن اتفاق می‌افتد، یک جنگ خوشایند است، برخلاف آنچه در خاورمیانه اتفاق می‌افتد.
مداخله روسیه در جنگ با شدت کمتر، که کی‌یف در سال ۲۰۱۴ به تحریک و با کمک ایالات متحده و متحدانش ابتدا علیه شرق اوکراین انجام داد، عمدتاً فرصتی بود تا ناتو در حال فروپاشی را تقویت کند، طرح‌های تسلیحاتی سنگین را از قفسه‌ها بیرون بکشد و به طور جدی به تضعیف روسیه بپردازد. استولتنبرگ روز دوشنبه گفت که این کار قبلاً انجام شده است.
این البته آرزوی ناتو است، اما واقعیت این نیست، حتی در داخل این سازمان. ترکیه و مجارستان نه تنها با بلوکه کردن عضویت سوئد در ناتو از قاعده خارج می‌شوند، بلکه مهم‌تر از آن، اکثریت کشورهای جهان دیدگاه غربی را در مورد جنگ نمی‌پذیرند. روسیه تا کنون به نظر می‌رسد که از آنچه اقتصاد آلمان را به رکود سوق داد، سود می‌برد، نه اینکه آسیب ببیند.
بنابراین، خط ناتو باقی می‌ماند: کی‌یف هر تعداد سلاحی که می‌خواهد دریافت می‌کند. در عوض، وظیفه مردن برای ناتو به عهده دارد. و رسیدن به “پیروزی‌های بزرگ” برای غرب در نقاط دیگر جهان همیشه سخت‌تر بوده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر