سوريه: قتلعام سفارشی!
۰۵ اسفند ۱۳۹۰ فرض کنيم کسی در بارۀ حمص حقيقت را بگويد. آيا اين يک قتلعام دولتی بود يا يک قتلعام سفارشی که در آستانۀ رأی شورای امنيت سازمان ملل متحد ترتيب داده شد؟ آيا اين به اندازه کافی واضح نيست؟ اگر قرار بود شورای امنيت سازمان ملل متحده رأی بدهد، ديگر دولت سوريه چرا بايد به آن‌ها دليلی برای اعمال فشار عظيم به مسکو و پکن بدهد تا آن‌ها حداقل به تجاوز محور فوکوس رأی ممتنع بدهند؟ «اين يک قتلعام تروريستی است.» تروريست‌ها خانه به خانه رفتند و اقليت علوی را (که پرزيدنت بشار الاسد از آن‌هاست) قتلعام کردند. در يک عکس، علامت اين واقعيت را نشان می‌دهد که دست‌های کشته‌شدگان بسته است. خوب اگر نيروهای دولتی بخواهند محله‌ای را به توپ ببندند، ديگر چرا اول بايد دست افراد را ببندند و بعد آن‌ها را بمباران کنند؟
تارنگاشت عدالت
منبع: گاردين، نشريه حزب کمونيست استراليا
۱۵ فوريه ۲۰۱۲
به نقل از پراودا
نويسنده: تيموتی بنکرافت-هينچی
کسی ليبی را به ياد می‌آورد؟ به ياد داريد زمانی را که ناتو به روسيه و چين قول داد جزييات بعداً مشخص خواهد شد و تنها يک منطقه پرواز ممنوع برای حمايت از غيرنظاميان ايجاد خواهد شد؟ خوب، ۴ فوريه از نظر اپوزيسيون سوری تحت‌الحمايه ناتو، روزی بود که برای نشان دادن پرچم دورغين برای ورود ناتو، جنايات ترويستی را به منتها درجه برساند.
به ياد داريد موقعی را که ناتو، معروف به محور فوکوس (FUKUS-Axis)- محور فرانسه، انگلستان، ايالات متحده و اسرائيل- براساس «قتلعام دهشتناک» از طرف نيروهای مسلح ليبی و «به مسلسل بستن شهرها و شهرک‌ها از طرف هواپيماهای دولتی»، قطع‌نامه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۷۳ را برای تحميل يک منطقه پرواز ممنوع در ليبی تهيه کردند؟ به ياد داريد موقعی که مقامات ليبی به خبرگزاری‌های خارجی آزادی کامل دادند و به آن‌ها گفتند که آن‌ها را به جاهايی خواهند برد که چند ساعت قبل از آن در بارۀ حملات نيروهای دولتی به به آنجا گزارش نوشته بودند؟
به ياد داريد که محور فوکوس، روسيه و چين را در جريان جزييات قرار نداد، به ياد داريد که مأموريت خزنده منطقه پرواز ممنوع به يک تجاوز تمام‌عيار نيروهای ويژه ناتو، به حمايت تمام‌عيار از تروريست‌های ليبی برای بريدن سر مردم سياه‌پوست در خيابان‌ها، به تجاوز به زنان، و به صلابه کشيدن کودکان با ميله‌های آهنی، به آتش زدن خانه‌ها و ساختمان‌ها و به دزدی، غارت، قتل، شکنجه و اقدامات تروريستی مبدل شد؟ به ياد داريد کدام دولت‌ها از اين مصيبت حمايت کردند؟
خوب اين بار نوبت سوريه است. همان محور فوکوس گروه‌های تروريستی را مسلح می‌کند و آموزش می‌دهد که در سوريه مرتکب کشتار شده اند و موقعی که نيروهای دولتی به آن‌ها حمله می‌کنند، زير رگبار انتقاد از طرف هيلری کلينتون، ويليام هاگ، آلن ژوپه و رسانه‌های بسيار آماده غرب قرار گرفته به کشتار، استفاده غيرمنطقی از قهر و سرکوب مردم متهم می‌شوند.
اپوزيسيون سوريه مردم سوريه نيست. علی‌رغم آنچه که اپوزيسيون می‌گويد دولت سوريه مورد حمايت وسيع مردم قرار دارد و علی‌رغم آنچه اپوزيسيون می‌گويد اين به اصطلاح «شورای ملی سوريه» عکس‌برگردان «شورای ملی موقت ليبی» است: متشکل از متجاوزين، نژادپرست‌ها، شکنجه‌گران، خرابکاران، سارقان و قاتلان.
و اين «شورای ملی سوريه» چيست؟ اين گروهی است موسوم به «سوريه يولوسال چکيز کونسی» (Suriye Ulusal Geçiş Konseyi) که در ترکيه مستقر است. خواندن نقشه ژئوپولتيک آن‌طور که امپراتوری عثمانی بر کل منطقه فرمانروايی می‌کرد؟ ستودن ظهور ترکيه و قطر به مثابه دلالان قدرت هوادار غرب در آسيای مرکزی و خاورميانه؟
يک بخش، و هم‌چنين يک بازيچه ديگر محور فوکوس برای آن‌که محور فوکوس بر منطقه مسلط شود و از آن به عنوان سنگ اول جنگ آينده عليه جمهوری اسلامی ايران در ابتدا، و بعداً عليه روسيه و چين استفاده کند.
آيا کسی امروز به تقارن بين تظاهرات وسيع تبعيدی‌های سوريه در مقابل سفارتخانه‌های آن کشور و به اصطلاح «قتلعام حمص» توجه کرد؟ خبرگزاری‌های غربی سر به‌راه اين خط را دنبال کردند که «ما هيج مدرکی نداريم اما دليلی هم برای عدم باور» داستان‌هايی که اپوزيسيون تحت‌الحمايه محور فوکوس می‌گويد، «نداريم». در واقع، درست اين است که گفته شود اپوزيسيون و محور فوکوس يکی و يک چيز هستند، و از تجهيزات نظامی محور فوکوس برای ايجاد ويرانی استفاده می‌شود. اين تروريسم نام دارد و همان‌طور که در افغانستان، در کوزوو، در عراق، در ليبی ديديم محور فوکوس از هم‌دستی با تروريست‌ها کم‌ترين ابايی ندارد، مادام که اين‌ها درها را به روی جاه‌طلبی‌های امپرياليستی باز کنند.
قتلعام سفارشی
و «قتلعام» که گويا همين الان در آستانه رأی شورای امنيت سازمان ملل متحد پيرامون سوريه صورت می‌گيرد، و يک هفته بعد از آن‌که «پراودا» توطئه اقدام به يک حمله با استفاده از سلاح‌های شيميايی قاچاق شده از طرف دشمنان سوريه به مرز ترکيه را افشاء کرد- حمله‌ای که بعد از آن افشاگری انجام نشد.
«قتلعام» مورد نظر، که قرار است نفوذ مستقيمی بر رأی سازمان ملل داشته باشد، از طرف چه کسانی صورت می‌گيرد؟ آيا کسی مدرکی دارد که نيروهای امنيتی غيرنظاميان بیگناه را قتلعام می‌کنند؟ اگر باندهای مسلح يک محله را محاصره کنند، شما چه کار خواهيد کرد؟ سوری‌ها اکنون نزديک يک سال است که با اين مزدوران و تروريست‌ها می‌جنگدند.
اين برای خبرگزاری‌های غربی بسيار خوب است که داستان‌های کشته شدن ۱۰۵ يا ۲۱۷ نفر را مخابره کنند، اين برای سازمان‌های حقوق بشر مستقر در غرب خوب است که ادعا نمايند جنايت رخ می‌دهد، اما بی.بی.سی.، اسکای، العربيه، الجزيره، خبرگزاری فرانسه بعد از ليبی چه اعتباری دارند؟ همان‌طور که در ليبی ديديم «اپوزيسيون» از تروريست‌ها، متجاوزين، نژادپرست‌ها و قاتلان تشکيل می‌شد، بسيار واضح است که دشمنان سوريه چه کسانی هستند.
فرض کنيم کسی در بارۀ حمص حقيقت را بگويد. آيا اين يک قتلعام دولتی بود يا يک قتلعام سفارشی که در آستانۀ رأی شورای امنيت سازمان ملل متحد ترتيب داده شد؟ آيا اين به اندازه کافی واضح نيست؟ اگر قرار بود شورای امنيت سازمان ملل متحده رأی بدهد، ديگر دولت سوريه چرا بايد به آن‌ها دليلی برای اعمال فشار عظيم به مسکو و پکن بدهد تا آن‌ها حداقل به تجاوز محور فوکوس رأی ممتنع بدهند؟ (تجاوزی که همان‌طور که در مورد ليبی ديديم، در صورت تصويب هر نوع اقدامی در بارۀ سوريه اتفاق خواهد افتاد. همان‌طور که در ليبی ديديم، کاغذی که آن‌ها امضاء می‌کنند، ارزشی ندارد)
منابع پراودا در محل اظهار داشته اند که «اين يک قتلعام تروريستی است.» تروريست‌ها خانه به خانه رفتند و اقليت علوی را (که پرزيدنت بشار الاسد از آن‌هاست) قتلعام کردند. در يک عکس، علامت اين واقعيت را نشان می‌دهد که دست‌های کشته‌شدگان بسته است. خوب اگر نيروهای دولتی بخواهند محله‌ای را به توپ ببندند، ديگر چرا اول بايد دست افراد را ببندند و بعد آن‌ها را بمباران کنند؟
واقعيت موضوع اين است که اين مردم از طرف جوخه‌های تروريستی مورد حمايت محور فوکوس- استانبول که در داخل حمص فعال اند، ربوده شدند، دست‌هايشان بسته شده و اعدام شدند. در بازی خبرگزاری‌های غربی، داستان جالب تميز ديگری درست در زمان رأی شورای امنيت سازمان ملل پرداخته شد. و هيلری کلينتون، هاگ و ژوپه ادعاهای خود را مطرح می‌کنند.
مدارک بيش‌تر:
۱- اين سندی است که نام مفقودشدگان امروز ۴ فوريه در حمص را نشان می‌دهد. مفقود شدگان همگی از هواداران دولت هستند. بسياری از آن‌ها در ميان ارقام کشته شدگانی قرار دارند که امروز به غرب و فردا به سازمان ملل داده شد:
https://docs.google.com/spreadsheet/ccc?key=0AgcBgBbbRTCcdFZGNjNNdkM2bWpubmJCOWhKLXJVbHc&hl=de&pli=1#gid=0
۲- جالب توجه، تيرخلاص بر قلب و مغز قربانيان «بمباران دولتی»! جنجال حمله شيميايی، جنجال قتل عام حمص. جنجال بعدی چه خواهد بود؟
http://www.youtube.com/verify_controversy?next_url=/watch%3Fv%3D5ito83NnXKc%26feature%3Dshare
http://www.cpa.org.au/guardian/2012/1535/10-syria.html
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر