درباره ما
ما با نگرانی و تأثر بسیار از فزونی گرفتن تشنجات در خلیج فارس و دریای عمان صدای خود را در مخالفت با جنگ علیه ایران و تبلیغات گسترده برای توجیه آن بلند می‌کنیم.
از زمان وقوع فاجعه ۱۱ سپتامبر تاکنون، نومحافظه کاران مسلط بر دولت ایالات متحده آمریکا در چارچوب استراتژی خود برای سلطه مطلق در جهان، به تشدید اقتدار و حضور نظامی خویش در مناطقی که برای حفظ موقعیت سلطه‌گرایانه آنان از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند، پرداخته‌اند. آنها کشورهایی را که در برابر این برنامه استراتژیک مقاومت می‌کنند، مورد تهاجم و اشغال نظامی قرار داده و پس از بر جای نهادن ویرانی‌های گسترده درافغانستان، عراق، لیبی و سوریه اکنون ایران را به آماج حمله خود بدل ساخته‌اند.
دولت ترامپ به‌طور یک‌جانبه و با نقض قطعنامه ۲۲۳۱ شورای امنیت، از توافق برجام خارج شد و تحریم‌های اقتصادی بی‌سابقه‌ای را علیه ایران به‌مورد اجرا گذاشت. بدین ترتیب، ایالات متحده آمریکا بحران‌های عدیده‌ای را برای جامعه جهانی، به‌ویژه مردم ایران‌ به‌وجود آورده و‌ به منافع اقتصادی دیگر کشورها نیز صدمات قابل ملاحظه‌ای وارد کرده است.
جنگ علیه مردم ایران، به‌ویژه به‌صورت تحریم‌های اقتصادی، از مدت‌ها پیش در جریان بوده است و هر روز از ضعیف‌ترین اقشار مردم این کشور قربانی می‌گیرد. هرگونه اقدام نظامی ایالات متحده و متحدان آن علیه ایران نه فقط برای مردم ایران فاجعه‌بار خواهد بود بلکه تمامی منطقه خاورمیانه و نزدیک را در آتش یک جنگ فراگیر فروخواهد برد. جنگی که منجر به بحران های شدید اقتصادی در سطح جهان شده و تهدیدی جدی برای صلح و امنیت جهانی خواهد بود.
اتحادیه اروپا برجام را یکی از موفقیت‌های سیاست خارجی خود و الگوی مناسبی برای تشنج زدایی و جلوگیری از گسترش تسلیحات هسته‌ای درجهان تلقی می‌کند. در حال حاضر جناح جنگ‌طلب در دولت آمریکا به‌شکلی هدفمند و زیر پوشش حفاظت از راه‌های آبی در تنگه هرمز، در حال تدارک و تشویق اتحادیه اروپا به ارسال نیروهای نظامی به خلیج فارس است تا اتحادیه اروپا را نیز به شریک آمریکا در یک جنگ احتمالی با ایران بدل سازد.
ما تمامی انسان‌های صلح‌دوست و آزاده جهان، به‌ویژه شهروندان ایالات متحده و اتحادیه اروپا را فرا‌می‌خوانیم  که از دولت‌های متبوع خود بخواهند که:
۱. به‌پیروی از منشور سازمان ملل متحد و دیگر قوانین بین‌المللی، حق حاکمیت ملی و تمامیت ارضی ایران را به‌رسمیت بشناسند. این تنها حق مردم ایران است که در مورد تعیین دولت و رهبران سیاسی خود تصمیم بگیرند.
۲. در قبال پایمال کردن پی‌در‌پی قانون بین‌الملل از جانب دولت آمریکا، که جهانیان بخصوص در ارتباط با تحریم‌های مستقیم و فراکشوری علیه مردم ایران شاهد آنند، سکوت نکنند و از تداوم رویکردی که مبتنی بر زیر پا گذاشتن اعتبار نهادهای بین‌المللی و به خطر افکندن صلح جهانی است، جلوگیری کنند.
۳. رسماً و در اسرع وقت اعلام کنند که تحت هیچ عنوان در جنگ احتمالی علیه ایران شرکت نخواهند کرد و از هرگونه اقدام نظامی، مالی، لجستیکی و اطلاعاتی برای دامن زدن به جنگ علیه ایران خودداری خواهند نمود.
۴. از فرستادن کشتی‌های جنگی، ارسال تسلیحات و تشدید تشنجات در منطقه احتراز جویند.
۵. اقدامات لازم را برای برداشتن و خنثی کردن تحریم‌های اقتصادی علیه ایران به‌عمل آورند.
۶. از مذاکراتی که از ماه نوامبر ٢٠١٨ میلادی در نیویورک برای ایجاد منطقه‌ای خالی از سلاح‌ های کشتار جمعی در خاورمیانه و نزدیک در جریان است فعالانه حمایت کنند.
همچنین، ما از دبیر کل سازمان ملل متحد می‌خواهیم که به‌منظور پایان بخشیدن به تنش‌ها و جلوگیری از بروز جنگ، تمامی تلاش خود را در چارچوب منشور این سازمان به‌عمل آورد تا امنیت آ‌براه‌های حوزه خلیج فارس و دریای عمان، بر‌اساس همکاری مشترک دولت‌های این حوزه تأمین گردد.
ما امضاکنندگان این فراخوان از همه هواداران صلح و مدافعان حق حاکمیت ملی مردم و تمامیت ارضی کشورها در سطح جهان دعوت می کنیم ما را در این راستا همراهی کنند.
امضاء‌ها:
  • یرواند آبراهامیان، مورخ و استاد بازنشسته تاریخ دانشگاه نیویورک (ایالات متحده آمریکا)
  • بهمن آزاد، دبیر اجرایی شورای صلح آمریکا (ایالات متحده آمریکا)
  • آجامو باراکا، مسئول سازماندهی کشوری  Black Alliance for Peace (ایالات متحده آمریکا)
  • فولکر برویتیگام، روزنامه‌نگار (آلمان)
  • مدیا بنجامین، مؤسس و مسؤول سازمان CODEPINK (ایالات متحده آمریکا)
  • حمید بهشتی، روزنامه‌نگار (آلمان)
  • نورمن پش، استاد بازنشسته علوم سیاسی و حقوق (آلمان)
  • ورونیکا توماس-اوست، صدر سازمان صلح پروژه اویرگیو (آلمان)
  • اردشیر جم‌نشان، فعال سیاسی (آلمان)
  • محمد حقیقت، فعال سیاسی (آلمان)
  • مصطفی دانش، روزنامه‌نگار، نویسنده و خبرنگار جنگی (ایالات متحده آمریکا)
  • الیاس داویدسون، نویسنده  و آهنگساز (آلمان)
  • دارین دلو، صدر شاخه آمریکایی لیگای بین المللی زنان برای صلح و آزادی (ایالات متحده آمریکا)
  • محمد زاهدی، فعال سیاسی (فرانسه)
  • کوین زیس، هماهنگ‌کننده سازمان Popular Resistance (ایالات متحده آمریکا)
  • محمد سهیمی، استاد مهندسی‌ شیمی‌، مهندسی‌ نفت و علم مواد، دانشگاه کالیفرنیای جنوبی (ایالات متحده آمریکا)
  • سارا فلاوندرز، هماهنگ‌کننده سازمان International Action Center (ایالات متحده آمریکا)
  • مارگارت فلاورز، هماهنگ‌کننده سازمان Popular Resistnace (ایالات متحده آمریکا)
  • آنه لیزه فیکنچر، صدر اتحادیه فدرال عکاسی کارگران (آلمان)
  • جری کاندون، صدر سازمان صلح نظامیان اسبق آمریکا (ایالات متحده آمریکا)
  • سیما کسایی-فان اوین، روزنامه‌نگار و فعال جنبش صلح (آلمان)
  • پتر کلم، روزنامه‌نگار و فعال جنبش صلح (آلمان)
  • پاتریک کوبله، صدر حزب کمونیست آلمان (آلمان)
  • پتر کونیگ، اقتصاددان و تحلیلگر سیاسی (سوئیس)
  • دانیل گانزر، مدیر انستیتو سوئیس برای صلح و پژوهش انرژی (سوئیس)
  • بروس ک. گانگون، دبیر و هماهنگ‌کننده شبکه جهانی علیه تسلیحات و انرژی هسته‌ای در فضا (ایالات متحده آمریکا)
  • ولف گاوئر، فیلمساز و روزنامه‌نگار (برزیل)
  • یوآخیم گیلارد، روزنامه‌نگار و فعال جنبش صلح (آلمان)
  • جو لومباردو، ، هماهنگ کننده United National Antiwar Coallition (ایالات متحده آمریکا)
  • آلفرد ماردر، صدر شورای صلح آمریکا (ایالات متحده آمریکا)
  • مرتضی محیط، نویسنده و تحلیل‌گر سیاسی (ایالات متحده آمریکا)
  • امیر مرتضوی، روزنامه‌نگار و فعال جنبش صلح (آلمان)
  • محسن مسرت، استاد بازنشسته دانشگاه Osnabrück آلمان، عضو شورای علمی اَتَک و IPPNW آلمان، تحلیل‌گر در زمینه اقتصاد سیاسی بین‌المللی، نفت و انرژی و خاورمیانه (آلمان)
  • آندره‌آس نویمان، هیأت تحریریه نشریه نویه راینیشه (آلمان)
  • ویلی وال، ناشر سنیورا.ارگ (سوئیس)
  • ینز ورنیکه، ناشر مجله اینترنتی روبیکون (آلمان)
  • کلاوس هارتمان، صدر اتحادیه فدرال آزاداندیشان آلمان (آلمان)
  • ولفگانگ یونگ، ناشر خبرنامه لوفتپست (آلمان)